حالی که متخصصان این دارو را نقطه عطفی در درمان بیماری آلزایمر می‌دانند، لکانماب نشان داده است که به شدت زوال شناختی و آسیب مغزی را متوقف می‌کند.
بنابراین، lecanemab اولین دارویی بود که درمانی واقعی برای بیماران آلزایمر ارائه کرد.
با این حال، این واقعیت که این دارو دارای برخی عوارض جانبی جدی است، چندین نگرانی ایمنی را نیز ایجاد کرده است.
آزمایشات طولانی تری برای تعیین اثربخشی و ایمنی lecanemab در بیماری آلزایمر اولیه مورد نیاز است.
آمیلوئید: آمیلوئید یک پروتئین غیرطبیعی است که توسط سلول‌های مغز استخوان تولید می‌شود و می‌تواند در هر عضو یا بافتی از بدن تجمع پیدا کند.
تصور می شود که تجمع آمیلوئید در مغز باعث زوال عقل می شود.
این مطالعه شامل 1795 بزرگسال 50 تا 90 ساله با اختلال شناختی خفیف به دلیل بیماری آلزایمر اولیه یا زوال عقل خفیف مرتبط با بیماری آلزایمر بود.
حدود نیمی از شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی برای دریافت lecanemab به صورت تزریق داخل وریدی یک هفته در میان و بقیه دارونما دریافت کردند.
در شروع مطالعه، میانگین سطح آمیلوئید شرکت کنندگان 77.92 سنتیلوئید * در گروه lecanemab و 75.03 سنتیلوئید در گروه دارونما بود. محققان دریافتند که در 18 ماهگی، میانگین سطح آمیلوئید در گروه lecanemab 55.48 سنتیلوئید کاهش و در گروه دارونما 3.64 سنتیلوئید افزایش یافت.
سنتیلوئید: یک مقیاس 100 واحدی به نام سنتیلوئید برای توصیف وضعیت بیماران آلزایمر استفاده می شود. افرادی که آلزایمر ندارند و پروتئین آمیلویس در رگهای خود ندارند، 0 سنتیلوئید در نظر گرفته می شوند، در حالی که با افزایش زوال شناختی، تعداد آنها در مقیاس افزایش می یابد.
حدود 6.9 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه در گروه lecanemab مطالعه را به دلیل عوارض جانبی متوقف کردند، در مقایسه با 2.9 درصد از شرکت کنندگان در گروه دارونما.
به طور کلی، عوارض جانبی جدی در 14 درصد از گروه lecanemab و 11.3 درصد از گروه دارونما مشاهده شد. شایع ترین عوارض جانبی در گروه دارو، واکنش به تزریق داخل وریدی و ناهنجاری های MRI، مانند تورم مغزی و خونریزی مغزی بود که به آن ناهنجاری های تصویربرداری مرتبط با آمیلوئید یا ARIA می گویند.
نویسنده این مطالعه و استاد موسسه نورولوژی بارو، دکتر. مروان صباغ گفت: “Lecanemab به طور کلی به خوبی تحمل می شد. بیشتر عوارض جانبی شامل واکنش های مربوط به انفوزیون، ARIA-H و ARIA-E و سردرد بود. چنین حوادثی در عرض چند ماه برطرف شدند.”
اخیراً، بارت دی استروپر، مدیر مؤسسه تحقیقاتی زوال عقل بریتانیا، گفت که آلزایمر همچنان یک بیماری «پیچیده» است.
استروپر گفت: “ما چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد علل زمینه ای داریم.”
بنابراین، ضروری است که به سرمایه‌گذاری در تحقیقات اکتشافی ادامه دهیم و با انجام این کار می‌توانیم اهداف جدیدی را شناسایی کنیم که از آنها می‌توانیم درمان‌هایی را توسعه دهیم که می‌توانیم در ترکیب با داروهای ضد آمیلوئید مانند lecanemab استفاده کنیم.
“این آزمایش ثابت می کند که بیماری آلزایمر قابل درمان است.”
