این نوشته یک سال قبل در زمان حاکمیت آقای غنی در باره اوضاع افغانستان و به خصوص آینده بدخشان به نشر رسیده است.
جنگ، ترور، مداخله بیرونی، اختلافات قومی، بی سوادی، تبعیض، فقر، مواد مخدر، اعتیاد، اختطاف، انتحار، فساد سازمان یافته، راه زنی های مسلحانه، بیماری های مختلف، مهاجرت، وابستگی های امنیتی و اقتصادی و و..همه مشکلاتی اند که دامن گیر مردم افغانستان اند. این پدیده های شوم، هرکدام به تنهایی می توانند هر دولت و ملتی را زمین گیر کنند. اما، در حالت افغانستان اتفاقاً همه یک جا به سراغ این کشور آمده و زندگی مردم را به جهنم مبدل کرده اند.
این عارضه ها آری، همه زشت اند و می توانند بنیان و اساس هر ملت و کشوری را زیر و رو کنند اما، در میان همه ی آن ها هیچ دردی تلخ تر از درد تعصب و هیچ گناهی سنگین تر از خیانت تبعیض نیست. وقتی تعصب در هر کجایی چهره بگشاید، ارمغان آن نفرت، دشمنی و جنگ است و وقتی آتش جنگ مشتعل شود همه ی طفیلی ها و زالو ها سر می کشند و هر قامت بلند و هر تنی نیرومندی را بر زمین می افکنند.
ما اما، متاسفانه در شرایطی با هم می جنگیم و با یک دیگر دشمنی می ورزیم که اژدهای در بیشه کمین کرده و در صدد بلعیدن همه، اعم از پشتون و ازبیک و تاجیک و ترکمان و هزاره و پشه ای و نورستانی و بلوچ و.. در این کشور است. تنور دعوا های ما در حالی داغ شده است که ظرف سال های محدود، یک مهمان ناخوانده ی دیگر، لابد گلیم اقامت در این جا پهن خواهد کرد و احتمالا تا ۲۸سال آینده دیموگرافی این کشور شاهد تکانه ای خواهد گشت و در نهایت دعواهای من پشتون و تو هزاره و یا من از شمال و تو از جنوب هستی را، به تاریخ خواهد سپرد. این تحول آمدنی است، این مصیبت در راه است اما، دریغ که هیچ کسی در فکر آن نیست، هیچ کسی به هشدارهایی که در دل زمان و در افق تیره ی سرنوشت این مملکت نقش بسته اند، توجه نمی کند.
آری، افغانستان در خطر است، گذرگاه واخان از پیکر افغانستان بریده می شود، بریدن گذرگاه استراتیژیک واخان از نقشه ی این کشور، تنها یک اقدام نمادین نیست که زمینه سازی و نبض سنجی در داخل و خارج، برای تحقق یک حرکت مخوف و نا اعلان شده است. این گذرگاه که در باریک ترین نقطه، فقط با ۱۶ کیلومتر فاصله و یا کم تر از آن، پاکستان را از تاجیکستان جدا می کند، برای دهلیز اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) از یک طرف و یک کمربند و یک راه (BRI) از جانب دیگر، اهمیت حیاتی دارد. اما، این تازه آغاز کار است و باریکه استراتیژیک واخان نخستین قربانی و پیامد هژمونی پاکستان بر افغانستان خواهد بود.
این قلم بارها به تهدید هایی که به خصوص بدخشان در حصار تنگ آن ها قرار گرفته است، اشاره نموده ام اما، مردم باید بدانند که نه فقط بدخشان بلکه تمامت جغرافیایی افغانستان از پامیر تا اسلام قلعه و از سپین بولدک تا آقینه در برابر این تهدید ها قرار دارد. زمان به نفع ما نیست و اگر ما بیدار نشویم، علماء بیدار نشوند و ما با هم نسازیم و یک دیگر را در آغوش نگیریم، روزی از تن این خاک و جان این ملت هزینه ی سنگین می پردازیم.
