هرچند حضور کودکان کارگر در کابل پدیده جدیدی نیست، اما با آغاز ماه رمضان، افزایش چشمگیر آن‌ها در خیابان‌های پایتخت به وضوح دیده می‌شود.
به گفته آگاهان مسائل اقتصادی و متخصصان حوزه کودک، فقر و چالش‌های اقتصادی، دلیل اصلی واداشتن این کودکان به انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسا است.
یحیی ده ساله که در یک تعمیرگاه کار می‌کند، می‌گوید: «اگر کشور ما پیشرفته بود، ما هم درس می‌خواندیم. اما الان برای گذران زندگی مجبوریم کار کنیم.»
شهروندان کابل از رژیم طالبان می‌خواهند زمینه آموزش را برای این کودکان فراهم کند. آصفه ستانکزی، فعال حقوق کودک، معتقد است علاوه بر کمک‌های مالی، باید زیرساخت‌های آموزشی نیز ایجاد شود.
وزارت کار ادعا می‌کند در دو سال گذشته بیش از ۲۵ هزار کودک کارگر را جمع‌آوری و به آن‌ها کمک کرده است.
در عین حال، سازمان نجات کودکان هشدار می‌دهد که آمار کودکان کارگر در افغانستان ۳۸ فیصد افزایش یافته است و برای حل این معضل، رفع فقر، آموزش رایگان و اجرای قوانین حمایت از کودکان ضروری است.
