توماس نیکلاسون در یک نشست خبری در کابل امروز (یکشنبه، ۱۴ حوت) گفت افغانهایی که بیرون از افغانستان بهسر میبرند، نباید از این مذاکرات خارج کرده شوند.
او گفت: «من امیدوارم که گفتگو در داخل کشور آنها (افغانها) انجام شود. من فکر نمیکنم نیازی به حذف افغانها در خارج وجود داشته باشد، اما فکر میکنم تجربه من این است برای اینکه بتوانید یک گفتگوی معنادار داشته باشید، باید رودررو بنشینید و بهصورت مداوم تعامل کنید، و اگر در عین مکان باشید، بسیار سادهتر خواهد بود.»
وی افزود: «فکر میکنم واضح است که چه کسی در یک طرف میز قرار میگیرد و این البته مقامات بالفعل (امارت اسلامی) خواهد بود. تصمیمگیری یا یافتن راهی برای اینکه چه کسی نماینده سایر افغانها باشد دشوارتر است. در واقع، من فکر نمیکنم که ما لزوماً به این موضوع بهعنوان یک میز دو طرف فکر کنیم. من فکر میکنم که ما باید بیشتر بهعنوان میزگردی در مورد آن فکر کنیم که در آن شما علایق مختلف، علایق سیاسی متفاوت، ریشههای قومی مختلف، مردان و زنانی که میتوانند دور هم جمع شوند، داشته باشید.»
آقای نیکلاسون همچنان گفت در حالی که بیش از ۲۸ میلیون تن از شهروندان افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند اما تعلیق کار زنان در انجوهای خارجی و داخلی از سوی امارت اسلامی روند کمکرسانی به نیازمندان را پُر چالش ساخته است.
نیکلاسون گفت: «زمستان سخت رو به پایان است، اما وضعیت بشردوستانه بدتر از گذشته باقی مانده است چنانچه بیش از ۲۸ میلیون افغان آسیبپذیر نیازمند کمک هستند که بیش از نیمی از آنها کودکان زیر ۱۷ سال اند.»
این دیپلومات ارشد اتحادیه اروپا همچنان گفت که مقامهای امارت اسلامی میپذیرند که دختران و زنان حق تعلیم و تحصیل دارند، اما از سوی آنان هیچ «تعهد قاطعی» مبنی بر بازگشایی مکاتب در آغاز سال جدید تعلیمی دریافت نکرده است.
نیکلاسون گفت: «اگرچه بسیاری (وزرا) حق تحصیل دختران و زنان را میپذیرند، اما با وجود سؤال بسیار صریح از سوی ما، من هیچ تعهد قاطعی مبنی بر بازگشایی مکاتب در آغاز سال تعلیمی پس از نوروز نشنیدم. اما باز کردن مکاتب و پوهنتونها برای ارایه آموزش با کیفیت به پسران و دختران، زنان و مردان افغان یک امر اختیاری نیست. این یک سرمایهگذاری ضروری در آینده، در نسل آینده، در یک افغانستان بهتر است، و مهمتر از همه، این خواست همه افغانهایی است که با آنها صحبت میکنیم.»