فرمانده پیرامقل ضیایی؛
آخرین فرمانده پیشین جهاد و مقاومت نخواهد بود که طالبان او را به شهادت می رسانند.
این کشتار و این حذف فیزیکی قوماندانان پیشین جهادی و مقاومت علیه طالبان حتی در جریان مذاکرات صلح توسط طالبان ادامه دارد.
در حالی که در تمام این بیست سال قوماندانان حوزه ی جهاد و مقاومت ضد طالبان یکی پس از دیگری از سوی طالبان ترور شدند،
فرماندهان و رهبران و کلان های زنده مانده ی این حوزه، سلاح های خود را در پروسه ی خلع سلاح دی دی آر و دایاک تسلیم امریکایی ها کردند تا تخریب شود، خودشان تنها با ایفای نقش مشروعیت بخشی به دولت مورد حمایت امریکا، از مرکز و حتی حاشیه ی قدرت کنار زده شدند.
حالا که امریکایی ها معاهده ی خروج با طالبان را امضا کرده و افغانستان را ترک می کنند، این های که زنده مانده اند آنهم نه با صدای واحد و یک پارچه بلکه با صدای جداگانه و متفرق، ادعا دارند که طرف اصلی جنگ با طالبان هستند و باید طرف اصلی مذاکره با طالبان باشند!
عجب نافهمی!
