اشرف غنی بسیار علاقه داشت که او را مردم سرقوماندان اعلی بگویند و آقای نور شفته ی ذکر همیشه کلمه ی”رهبرا”ست. اما، این رهبر بی پیرو، در حالی که چون همه ی اصحاب ثروت و پول های باد آورده، دیگر در افغانستان نیست، موذیانه احمد مسعود، جوانی عزیزی را که یکه و تنها در برابر هر احتمالی سینه سپر کرده است، با طعنه احمد جان خطاب می کند و این جوان بزرگ و رشید را بی تجربه می خواند.
آقای نور شما که تجربه داشتید، چرا افغانستان را ترک گفتید، شما که تجربه داشتید چرا میدان را خالی گذاشتید و بالآخره شما که تجربه داشتید چرا فریب خوردید و سرنوشت خود و یاران تان را باشکست و گریز رقم زدید؟
احمد آری، تجربه ندارد اما، چون شما دروغ نمی گوید، احمد آری، تجربه ندارد اما، چون شما لاف نمی زند، احمد آری، تجربه ندارد اما، چون شما کلکسیون ساعت و موبایل درست نمی کند، ایشان بلکه متواضعانه، هم رنگ جامعه و بدون هیچ ادعایی، در کنار مردم نشسته و از داعیه ای که شما پرچم آن را بر زمین گذاشته اید، دفاع می کند.
بلی، آقای نور چه من و شما بپذیریم و چه نه، قامت احمد تا مرز آفتاب بلند و نام احمد ورد زبان همه ی انسان های آزاده در این سرزمین است. بنا برآن تنگ چشمی نکنید و احمد مسعود تنها فرزند سالار شهدای افغانستان را طعنه نزنید که دل همه ی منصفان در همه جای این دنیا را می خراشید.
آقای نور این حقیقت را بدانید که احمد به قول شما بی تجربه، خیلی در باور و قناعت مردم بزرگ است. از دیدن بزرگی احمد فقط کسانی عاجز اند که خود کوچک و فرو افتاده اند و شما امیدوارم که از این جنس و از این سنخ نباشید.
