بحث اول:
در این روز ها باری دیگر فرار اشرف غنی و عواقب فاجعه بار آن برای امریکا در رسانه های غربی داغ شده است. وزیرخارجه امریکا آقای بلینکن مقصر فاجعه کنونی افغانستان فرار اشرف غنی را می شمارد و می گوید غنی وعده مقاومت را حتا یک شب پیش از فرارش شخصا به رئیس جمهور جو بایدن داده بود، ولی ناگهان فرار کرد و روند انتقال مسالمت آمیز قدرت مطابق به توافقنامه دوحه را ناکام ساخت و در نتیجه باعث خلای قدرت و فاجعه شد. خلیلزاد هم فرار و خیانت غنی را باعث تباهی امروز معرفی می کند.
بحث دوم:
فرار غنی چند پیامد داشت:
۱) برنامه خروج امریکا را با وحشت مواجه ساخت و باعث سر افگندگی اربابان خود در کاخ سفید شد.
۲) حامیان داخلی خود را که از وی بعنوان متفکر بابا با افتخار یاد می کردند سر افگنده ساخت.
۳) خود را بحیث بزدل ترین و خاین ترین رییس جمهور فراری ثبت تاریخ کرد که روی امان الله و داکتر نجیب را سفید کرد.
۴) طالبان را از مشروعیت بین المللی محروم ساخت که تا حال از آن رنج می کشند.
بحث سوم: آیا فرار غنی باعث ترس و فرار بیشتر مردم شد؟
واقعیت این است که اگر غنی فرار می کرد و یا نمی کرد، مردم از ترس و نفرت از طالبان فرار می کردند.
مردم حتی یک شب پیش از فرار غنی به میدان هوایی کابل یورش برده بودند. سقوط بلخ بتاریخ ۱۴ اگست به معنای سقوط کابل بود. لذا سیاستمداران و اهالی مدنی و زنان کابل از هر فرصت استفاده می کردند که فرار کنند. ولی به جز از پناه بردن به فرودگاه کابل در تحت حمایت غربی ها دیگر جای برای فرار نداشتند. همه راه ها بدست دشمن افتیده بود. مردم منتظر فرار غنی و یا ماندن غنی نبودند.
هر کس در تلاش جان خود بودند و حتا بسیاری ها خانواده خود را رها کردند و در جستجوی فرار بودند. اما فرار غنی مردم را بیشتر شگفت زده ساخت.
اکثریت مردم بویژه مخالفان سیاسی غنی از علاقمندی غنی به طالبان و تسلیمی کشور پنهان نبود. همینکه تمام ولایات را بدون جنگ به طالبان تسلیم کرد، حتی کودکان هم از نیات او آگاهی داشتند. حتی تصور فرار او هم وجود داشت که شاید با قوای امریکا یکجا برود. ولی هیچ کس تصور هم نمی کرد که از پیش چشم آمریکایی ها مخفیانه با تمام دار و دسته اش و با پول های هنگفت فرار کند و صرف سه روز بعد صدای خود را با بی شرمی از امارت متحده عربی بیرون کشید.
بحث چهارم: تصور کنيد اگر غنی فرار نمی کرد، آیا اوضاع کشور بهتر می بود امروز؟
برای طالبان و غرب حضور اشرف غنی بهتر می بود، ولی برای مردم و کشور نخیر. زیرا با برسمیت شناختن امارت طالبان ممکن پول های سر شار غرب ماشین نسل کشی، کوچاندن اجباری، انتقام و تحقیر زن ها توسط طالبان سریع تر و با دست باز تر بکار می افتاد. به عبارت دیگر رفتار خشن طالبان با مردم با استفاده از مشروعیت بین المللی و پول های سرشار جامعه جهانی بد تر از امروز هم می‌شد.
فرار نکردن غنی شاید به خروج امریکا از افغانستان بگونه آبرومندانه کمک می کرد.
بحث پنجم: اگر غنی فرار نکرده بود او چه سر نوشتی می توانست داشته باشد؟
بجای خانه سامان ارگ غنی شاید بدستان خودش کلید ارگ را به شکل شکوهمند به طالبان تسلیم می کرد و یا توسط خلیلزاد به ملا برادر انتقال می داد و خودش توسط امریکا به بیرون انتقال داده می‌شد و یا مثل کرزی و عبدالله در حصر خانگی در منزل داکتر عبدالله زندگی می کرد.
یک سناریوی دیگر هم محتمل بود که خود شخصا قدرت را به گروه حقانی به دلایل غلجایی گری و جنوبی والی انتقال می داد. زیرا او از ملا برادر و قندهاری ها خیلی نفرت و تعصب داشت.
به باور این قلم فرار اشرف غنی بحیث یک سیاه روی تاریخ بهترین کاری بود که اتفاق افتاد. اما برای مردم و کشور فرار و یا نا فرار غنی برای زندگی مردم هیچ تاثیری نداشت. زیرا مردم مطابق به هر سناریو بحیث قربانی انتخاب شده بودند.
هارون امیرزاده
