جهان

صلح تاجكستان ٢۴ ساله شد

۲۷ جون، سال ١٩٩٧ توافق نامه صلح تاجكستان ميان حکومت ريس جمهور امام علی رحمان و زنده ياد سید عبدالله نوری امضا شد . ٢۴ سال از اين توافق نامه گذشت تاجكستان در كجا قرار دارد؟.

تاجکستان بعد از كسب استقلال خويش در سال ١٩٩٢ تا كنون گام هايي را در جهت استقرار صلح و توسعه محدود برداشته است. مهم ترين دستاورد حكومت تاجكستان دستيابي به صلح و امنيت است. امنيت مهم ترين نياز تاجكستان بعد جنگ داخلي و دست آورد حكومت ريس جمهور رحمان حساب مي شود.

صلح براي كشور هاي در حال جنگ نياز اوليه براي استقرار ثبات، دولت داري و توسعه اقتصادي است. تاجكستان يك كشور كوچك با نه مليون جمعيت و فقير است بدون ثبات دايمي به توسعه پايدار دست نخواهد يافت.
در آوردن این صلح تاجكستان نقش كشور هاي افغانستان، ايران و روسيه برجسته است اما نقش كليدي را شهید استاد رباني ريس جمهور پيشين افغانستان و احمد شاه مسعود شهید قهرمان ملي كشور بازي كردند. اين امر از نظر مقامات و مردم تاجكستان پوشيده نيست.

توسعه نسبي اقتصادي تاجكستان در پرتو صلح و امنيت صورت گرفته است، اما براي ثبات دائمي در اين كشور نياز به ثبات سياسي است، بدون توسعه سياسي و احترام به كثرت گرايي سياسي شگوفايي اين كشور دشوار است.

از سال هاي كه در تاجكستان ماموريت سياسي داشتم تا كنون شاهد توسعه زيربنا ها و شهر دوشنبه بودم، اما رشد اقتصادي و زيربنايي تاجكستان، شكننده است. اين كشور منابع كافي مالي در اختيار ندارد، ضمنا غير قانوني اعلان كردن حزب نهضت اسلامي تاجكستان ” شريك صلح ” تاجكستان، روند ناراضي بودن مردم تاجكستان ، ناظران و طرفدان كثرت گرايي سياسي و بشري را در جهان همراه داشت و هزار ها نفر طرفداران اين جريان تاجكستان را ترك كردند.

سران حزب نهضت اسلامي وحزب تاجكستان نوين در زندان بسر مي برند و ساير احزاب سياسي از وضعيت سياسي ناراض اند.
راه شگوفايي تاجكستان از اتحاد و همدلي همه تاجكستاني ها مي گذرد، انحصار قدرت و بيرون انداختن و غير قانوني اعلان كردن احزاب و فرستادن سران انها به زندان، توسعه سياسي و اصلاحات نظام را به شدت اسيب مي رساند و مانع رشد و توسعه تاجكستان خواهد شد.

ريس جمهور تاجكستان مي تواند، يك اقدام ماندگار نمايد تا نام او در تاريخ تاجكستان براي ابد مورد احترام همه نسل ها باشد؛ آزادی های اساسی و پیمان صلح و تعهدات سیاسی را تجديد و همه جريان هاي سياسي را در محور نظام قرار دهد و زمينه مشاركت سياسي و كثرت گرايي سياسي را فراهم كند.

عزیز بارز

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا