در حال حاضر به استثنای ولایت پنجشیر طالبان بر سرتاسر افغانستان تسلط دارند. اما در حکومتداری و اداره کشور چالش های بزرگی پیش رو است؛
۱- من باور ندارم که بتاریخ تعیین شده همه کشورها بشمول امریکایی ها افغانستان را بدون قید و شرط ترک کنند. حتی شاید فرانسه و یکتعداد کشورهای دیگر زون امنی را ایجاد کنند تا در دراز مدت بتوانند افراد دیگری را هم از افغانستان خارج نمایند. آیا طالبان با تصمیم ماندن خارجی ها بعد از موعد معین توافق خواهند کرد یا خیر؟ اگر موافقت نمی کنند در آنصورت چه می کنند؟
۲- بعد از این برای طالبان، گروه داعش یک تهدید است. مجبور اند هم به امنیت داخلی توجه داشته باشند، هم با داعش بجنگند و هم از بروز تهدید آن بخارج از مرزها جلوگیری کنند. این خود چالش بزرگیست.
۳- اقتصاد ورشکسته افغانستان که در گذشته هم وجود داشته مانند بسته شدن بانک ها، نبود پول، قطع شدن کمک های جهانی، فرار سرمایه داران، افزایش قیمت مواد غذایی، بیکاری و کارمندان دولت که بعد از این نیاز به امرار معیشت دارند و معاش میخواهند. من باور ندارم که با همین اقتصاد و عواید ناچیز داخلی طالبان بتوانند به کارمندان معاش بدهند چه برسد به کارهای انکشافی و توسعه وی.
۴- بین طالبان هم از نگاه باورها، عقاید و روابط قومی مخالفت های وجود دارد. حامیان جلال الدین حقانی در تلاش هستند که در قدرت نقش بزرگتر و کلیدی داشته باشند. در مقابل حامیان ملا برادر نیز به همین فکر و تلاش اند. یعنی بین درانی ها و غلجایی ها هم مخالفت های شدیدی وجود دارد. بشمول هوتکی ها…
از سوی دیگر از نگاه باورها آنعده طالبانی که در دوحه بودند و سیاستی جهانی را میدانند به این باور اند که باید با دنیا، با مردم افغانستان و با مامورین سابقه مدارا شود، حکومت معتدل و میانه رو شکل بگیرد. اما طالبان که در داخل بودند احساساتی تر اند و میگویند که ما قدرت را گرفته ایم بغیر از خود کسی را نمیگذاریم.
۵- مشکلات داخلی به حدی است که همه آرزو دارند که در هر اداره ی از وزارت گرفته تا پائین ترین باید ملا و مولوی مقرر شود. ملا و مولوی میتوانند خوب خطابت و امامت کنند اما کار اداری، اقتصادی و سیاسی دانش، تجربه و تخصص میخواهد.
۶- یکی از خواست های بزرگ طالبان بیرون شدن نام تعدادی از اعضای این گروه از لست سیاه است، این هم چالشیست که بزودی حل و برآورده نخواهد شد.
۷- یکی از چالش های پیش روی طالبان روبرو شدن با نسل نو، روشن فکر و تحصیل کرده می باشد. و دیگر اینکه در عصر تکنالوژی، ارتباطات و رسانه ها قرار دارند.
بنآ اگر طالبان این مشکلات را از سر راه خود برداشته نتوانند و یک حکومت همه شمول، فراگیر، معتدل، مدرن و جهان پذیر را تشکیل ندهند با چالش ها و سرنوشت حکومت های ناکاره قبلی مواجه می شوند.
