توماس نیکلسون: ایجاد حکومت فراگیر کلید ثبات بلند مدت در افغانستان است

او در ادامه گفت: «کشورهای همسایه و منطقه افغانستان حکومت فراگیر می‌خواهند و از آن حمایت می‌کنند. شاهد هستیم که در اعلامیه‌ها و قطعنامه‌های مختلف به آن اشاره شده است. ممکن است که تاجیکستان و ایران خواهان شنیده شدن صدای گروه‌های قومی و مذهبی مختلف مانند تاجیک‌ها، هزاره‌ها و شیعیان هستند.»

در همین حال برخی تحلیلگران سیاسی ایجاد حکومت فراگیر در کشور را نیازی جدی می‌دانند.

احمد شیرزی، تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است: «ایجاد حکومت فراگیر در افغانستان یک ضرورت مبرم است. خواست مردم افغانستان و تمام کشورهای دور و نزدیک و جامعه جهانی در ۱۵ ماه گذشته ایجاد یک حکومت فراگیر بوده، چیزی که یقینا افغانستان به آن نیاز دارد. با تشکیل یک دولت فراگیر نگرانی جامعه جهانی و کشورهای همسایه دور و نزدیک رفع می‌شود و کشور را از بحران خارج می‌کند.»

نورالله راغی دیپلمات پیشین کشور نیز می‌گوید که سیاست داخلی و خارجی طالبان بزرگترین موانع فراه راه روابط افغانستان با جهان است.

او ادامه داد: «موانع بر سر توسعه روابط طالبان با جهان را می‌توان در دو مورد خلاصه کرد سیاست خارجی و سیاست داخلی این گروه. سیاست خارجی طالبان تا زمانی که ارزش‌ها حقوق و مقررات جهانی را نپذیرد و تا زمانی که یک حکومت فراگیر مسوول و پاسخگو و قانون‌گرا ره شکل ندهند، این فاصله کم نخواهد شد.»

بسته ماندن مکتب‌های متوسطه و لیسه دختران در افغانستان مورد دیگری بود که در کمیته روابط خارجی اتحادیه اروپا درباره آن بحث و تبادل نظر شد.

هیدربار، معاون دیده‌بان حقوق بشر با اشاره به اینکه ۴۰۰ روز است که دختران افغانستان نتوانسته‌اند به مکتب بروند گفت: «امروز افغانستان خطرناک‌ترین کشور جهان برای زنان است. هیچ کشوری در جهان نیست که دختران به گونه سیستماتیک از تحصیل بر بنیاد جنسیت حذف شده باشند.»

در ادامه این جلسه نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان پشتیبانی از حقوق بشر، برداشتن گام برای گفتگو و ایجاد دولت فراگیر را کلید ثبات بلندمدت برای افغانستان و منطقه دانست.

با بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان این گروه محدودیت‌های زیادی بر سر راه زنان و دختران افغانستان وضع کرد. محدودیت‌هایی که تنها به زندگی اجتماعی آنان مربوط نیست و در مواردی زندگی خصوصی و نوع پوشش آنها را هدف گرفته است.