اعضای نیروهای ویژهی پیشین افغانستان یا قول اردوی کماندوی ارتش ملی میگویند که از آنان برای پیوستن به ارتش روسیه برای جنگ در اوکراین درخواست شدهاست و حتا قولِ دادنِ شهروندی آن کشور نیز به آنان داده شدهاست.
پس از سقوط نظام پیشین، دستِکم ۲۰ تا ۳۰ هزار نیروی کماندو در کشور باقی ماندند و تنها چند صد افسر ارشد تخلیه شدند.
چندین منبع نظامی و امنیتی پیشین در گفتوگو با فارین پالیسی گفتهاند که این کماندوها که ۲۰ سال در کنار نیروهای ایالات متحده و سایر متحدان جنگیدند، میتوانند برای روسیه در میدان نبرد اوکراین «تفاوت» ایجاد کنند.
این درحالی است که هزاران تن از این نظامیان، بهکشورهای همسایه فرار کردهاند و شماری از آنها هنوز در افغانستان استند و برای اینکه بازداشت نشوند، مخفی شدهاند. در نظام پیشین، کماندوها همیشه مورد احترام قرار میگرفتند. آنان از سوی نیروهای دریایی ایالات متحده و واحد هوایی ویژهی بریتانیا آموزش دیده بودند.
اما اکنون آنان بیکار و ناامید هستند؛ زیرا بسیاری از آنان، هنوز در انتظار اسکانِ مجدد در ایالات متحده یا بریتانیا اند.
فارین پالیسی در ادامهی گزارش خود نوشتهاست که این کار، آنان را به اهداف آسانی برای استخدام تبدیل کردهاست.
پای واگنر در میان است
فارین پالیسی با استناد بهسخنان یک مقام ارشد امنیتی پیشین از افغانستان که نخواست نامش فاش شود، میگوید که ادغام آنان با ارتش روسیه، «تغییر دهندهی بازی» در میدان نبرد اوکراین خواهد بود؛ زیرا ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه از گروه بدنام «واگنر» برای ثبت نام زندانیان استفاده میکند.
بربنیاد گزارش فارین پالیسی، واگنر یک سازمان مشکوک است که بهگونهی رسمی وجود ندارد؛ اما گمان میرود توسط یوگنی پریگوژین، یکی از همکاران پوتین اداره میشود که احتمالن از طریق آژانس اطلاعات نظامی GRU بودجهی آن را تأمین میکند.
گزارش شدهاست که آنان نخستین بار در کریمیه، پس از الحاق مسکو به این منطقه از اوکراین، در سال ۲۰۱۴ ظاهر شدند و از آن زمان در سوریه، لیبیا و سایر نقاط افریقا دیده شدهاند.
در همین حال، یک مقام پیشین که یک افسر کماندو نیز بود، گفتهاست که واگنر مسؤول استخدام روسیه از نیروهای ویژهی افغانستان است.
او میگوید: «من بهشما میگویم (استخدام کنندگان) از گروه واگنر هستند. از همهجا مردم را جمع میکنند. تنها نهادی که نیروهای خارجی (برای روسیه) جذب میکند، گروه واگنر است، نه ارتش آنها. این یک فرض نیست؛ این یک واقعیت شناخته شدهاست.»
او میافزاید: «متحدان غربی بهتر است از آنها برای جنگ در کنار اوکراینی ها استفاده کنند. آنها نمیخواهند برای روسها بجنگند. روسها دشمن استند؛ اما آنها قرار است چه کار دیگری بکنند؟»
فارین پالیسی در ادامه آوردهاست که برخی از کماندوهای پیشین گزارش دادهاند که در واتساپ و سیگنال، با پیشنهادهایی برای پیوستن به آنچه کارشناسان از آن بهمثابهی «اتحادِ خارجیِ روسی» برای جنگ در اوکراین یاد میکنند، تماس گرفتهاند.
بهزودی شما شاهد یک واحد کلان نظامی خواهید بود
اخبار مربوط به این تلاشها باعث نگرانی محافل نظامی و امنیتی پیشین افغانستان شدهاست و آنان میگویند که تا ۱۰هزار کماندوی پیشین میتوانند به پیشنهادهای روسیه پاسخ دهند.
همانگونه که یک منبع نظامی دیگر میگوید: «آنان نه کشوری دارند، نه شغلی، نه آیندهای. آنان چیزی برای از دست دادن ندارند.»
او میافزاید: «اگر واگنر یا هر سرویس اطلاعاتی دیگری بهسراغ مردی بیاید و یک هزار دالر پیشنهاد دهد تا دوباره مرد جنگی شود، آن را رد نمیکند و اگر یک نفر را برای استخدام پیدا کنید، او میتواند نیمی از واحد قدیمی خود را برای پیوستن به آنان فراخواند؛ زیرا آنان مانند برادران هستند و خیلی زود، شما یک واحد کلان خواهید داشت.»
در همین حال، یک کاپیتان ۳۵ سالهی کماندوی پیشین که در افغانستان مخفی شدهاست، به فارین پالیسی گفتهاست که بهشماری از همکاران پیشینش کمک کردهاست تا با یک دفتر استخدام در تهران ارتباط برقرار کنند.
او گفتهاست که «نیروهای استخدام شده از افغانستان به ایران و سپس به روسیه منتقل شدهاند. پس از آنچه اتفاقی افتاد، نامشخص است. زمانی که آنان پیشنهاد روسیه را میپذیرند، تیلفون پرسونل کماندویی خاموش میشود.»
این کاپیتان پیشین افزود: «آنان خیلی مخفیانه پیش میروند.»
او و دیگر کماندوهای پیشین که از افغانستان و ایران صحبت میکردند، زندگی در شرایط ناامید کننده را توصیف کردند.
آنان گفتند: «ما بسیار ناامید هستیم. مدت ۱۸ سال، شانه بهشانه، با مشاوران امریکایی، انگلیسی و ناروی کارهای خطرناکی انجام دادیم. حالا من مخفی هستم و هر ثانیه عذاب میکشم.»
او پیشنهاد روسیه را نپذیرفتهاست و به آن کشور بهچشم «دشمن» مینگرد.
اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۹ به افغانستان حمله کرد و یک جنگ ۱۰ ساله را در برابر مجاهدانِ مورد پشتیبانی ایالات متحده انجام داد. اخیرن، روسیه از شورش طالبان حمایت کرد و اکنون که آنها در قدرت استند، روابط نزدیکی با این گروه (طالبان) دارد.
این نخستین بار نیست که دربارهی سرنوشت کماندوها این کار انجام میشود.
در ماه اگست، یک گزارش ایالات متحده بیانگر آن بود که نیروهای ویژهی افغانستان باید برای تخلیه در اولویت قرار میگرفتند؛ زیرا بسیاری از کسانی که از طالبان گریخته بودند، به ایران میرسیدند.
در این گزارش آمدهاست که سربازان آموزش دیده توسط ایالات متحده، اکنون میتوانند توسط ایران در درگیریهای منطقهای مورد استفاده قرار بگیرند.
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.