کوچ اجباری ۲۵ خانواده در پروان

این منابع در ادامه می‌افزایند که طالبان به‌مردم هشدار داده‌اند که باید منطقه را تخلیه کنند. منابع هم‌چنان علاوه می‌کنند: «آن‌ها به‌مردم اجازه ندادند که لوازم خانه و علوفه‌ی حیوانات را انتقال بدهند و تنها اجازه دادند که خود و مواشی‌شان را ببرند.»

افرادی که کوچ اجباری داده شده‌اند، حالا در خانه‌های بستگان‌ شان در نزدیکی جاده‌ی عمومی کوکلامی ولسوالی سالنگ جابه‌جا شده‌اند.

عبدالجبار که با پنج فرزند قد و نیم قدش مجبور به ترک خانه‌اش از روستای ده یکِ ولسوالی سالنگِ ولایت پروان شده‌است، به‌خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «ما تنها توانستیم خود و مواشی خود را انتقال بدهیم، دی‌روز نزد طالبان رفتیم تا اجازه دهند که لوازم خانه و علوفه حیوانات خود را انتقال دهیم، آنان به‌ما گفتند که اگر بار دیگر این‌جا برگردید، تیرباران خواهید شد.»

عزیز آقا یکی دیگر از کسانی است که کوچ اجباری داده شده‌است. او می‌گوید: «هیچ چیزی برای خوردن نداریم و باید نهادهای امداد رسان به‌ما کمک کنند.»

روستای ده یک ولسوالی سالنگ ولایت پروان، در هم‌جواری “دره آرزو” ولسوالی شُتل ولایت پنجشیر قرار دارد که بیش از ۲۰۰ خانواده در آن زندگی می‌کردند.

کامران حبیبی، سخن‌گوی فرماندهی امنیه‌ی طالبان برای ولایت پروان به‌ تلویزیون آمو می‌گوید: «کوچ دادن اجباری در روستای ده یک حقیقت ندارد.»

طالبان پس از بازگشت به‌قدرت در افغانستان، برای زیر نظر داشتن تحرکات نظامی جبهه‌ی مقاومت ملی و هم‌چنان قطع راه اکمالاتی این جبهه‌، نزدیک به یک‌هزار جنگ‌جو را به‌ولسوالی سالنگ ولایت پروان فرستاده‌اند.

این درحالی است که طالبان در ماه‌های گذشته مردم را در ولایت‌های تخار، پنجشیر، سرپل و چند ولایت دیگر مجبور به کوچ اجباری کرده‌اند.