آسیا در میان شعله‌های آتش
معماران «بازسازی جهانی» در تلاش هستند تا آتش نظامی را از دشت‌های اوکراین به پهنۀ آسیا گسترش دهند.
آرتیوم ایگناتیف (ARTYOM IGNATIEV)
در ماه دسامبر، اربابان گفتمان جهانی‌سازی برای بی‌ثبات کردن آسیا، جبهه‌هایی در کشورهایی مانند پاکستان، چین، هند، ایران، مغولستان گشودند… آن‌ها امیدوارند که کل ساختار مدیرتی جهانی را به نفع «عادی‌سازی جدید» تنظیم کنند. در رابطه با هر یک از کشورهای نامبرده مجموعۀ بزرگی از عوامل خارجی وارد عمل شده است. اما در همه موارد، بی‌ثباتی زمینه‌های داخلی جدی نیز دارد.
در پاکستان، نارضایتی فزاینده داخلی (از جمله، در میان گروه‌هایی از ارتش که مسیر کشور را تعیین می‌کنند) تهدید می‌کند که با تجاوزات حمایت شده از طریق افغانستان ادغام شود. در ۱۱ دسامبر، طالبان (گروه ممنوعه در روسیه) تعدادی از ساختمان‌ها را در قلمرو پاکستان ویران کردند. ارتش پاکستان وضعیت اضطراری اعلام کرد. احتمال تشدید بیشتر آن بسیار زیاد است. اوضاع در آستانۀ از کنترل خارج شدن است. «راهپیمایی آزادی» میلیونی در پاکستان به فاز نهایی نزدیک می‌شود. پس از ورود قابل انتظار راهپیمایان به پایتخت، مخالفان امیدوارند که تحت پوشش «انتخابات زودهنگام» مورد حمایت غرب، قدرت سیاسی را بدست بگیرند.
در چین، هنوز غائلۀ «کووید تیان‌آن‌من» که در آخر نوامبر شروع شد، فروکش نکرده بود که اخبار نگران‌کننده از هند و تایوان و همچنین گزارش‌هایی مبنی بر تشدید تنش در دریای چین جنوبی انتشار یافت. در ۱۳ دسامبر، چین ۲۹ هواپیمای جنگی، از جمله تعدادی بمب افکن، به سمت تایوان فرستاد. همان روز، گزارش‌هایی از تشدید تنش در مرز چین و هند منتشر شد (پس از درگیری در ماه ژوئن ۲۰۲۰، بدترین درگیری در بیش از ۴۰ سال گذشته، که در جریان آن بیش از ۲۲ سرباز هندی و چینی کشته شد).
در هند، مقامات رسمی در ۱۳ دسامبر، اولین درگیری مرزی خونین با نیروهای چینی از سال ۲۰۲۰ را تأئید کردند. همانطور که وزیر دفاع راجنات سینگ در پارلمان گفت، این اتفاق در شمال شرقی ایالت آروناچال پرادش رخ داد. به گفتۀ مقامات هندی، در این درگیری حدود ۲۰ سرباز هندی و نظامیان چینی زخمی شدند. این درگیری‌ها در لاداخ (هیمالیا) در امتداد مرز مورد مناقشه به طول ۳۴۸۸ کیلومتر رخ داد.
در مغولستان، که قرار است از طریق آن یک خط لوله گاز جدید از روسیه به چین کشیده شود، در ۴ دسامبر اعتراضات گسترده‌ای با مضامین ضد چینی آغاز شد. تظاهرکنندگان در خیابان‌های پایتخت، مقامات را به فساد و تقلب در صادرات زغال سنگ- بزرگترین منبع درآمد کشور متهم کردند. هیچ اطلاعاتی در مورد نقش ساختارهای غربی مانند غول معدنی انگلیسی-استرالیایی ریوتینتو، بزرگترین سرمایه‌گذار خارجی در تاریخ مغولستان گزارش نشده است. اما پس از ورود این شرکت آنگلوساکسونی به مغولستان بود که اولین صاحبان پورشه و لویی ویتون در میان سی خانواده از ثروتمندترین خانواده‌هایی که اقتصاد مغولستان را اداره می‌کنند، در اولان باتور ظاهر شد.
در ایران، درگیری خیابانی با مخالفان و انشعاب در درون نخبگان در حال تشدید است. بحران آنقدر تعمیق یافته که در اواخر نوامبر، مقامات ایرانی فریده مرادخانی، دختر خواهر آیت‌الله سید علی خامنه‌ایی را پس از درخواست از جامعۀ جهانی برای قطع ارتباط با ایران دستگیر کردند. خویشاوندان خامنه‌ای از معترضان حمایت کردند و علیه نظام حاکم بر کشور سخنرانی کردند. کارشناسان بر این باورند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عملاً اقتصاد کشور را در دست گرفته و دین‌سالاران عالی‌رتبه را از فرآیند تصمیم‌گیری حیاتی بیرون رانده است.
در متن حوادث در حال رخ دادن، نیوزویک امریکایی با استناد به شمارۀ یک روزنامۀ اسرائیلی منتشره در نیمۀ اول دسامبر، پیامی را برای همۀ جهان مخابره کرد که می‌تواند دلیل کافی برای جنگ باشد: روزنامۀ اسرائیلی «معاریو» (روزنامۀ محافظه کار، یکی از پرخواننده‌ترین نشریه‌های اسرائیل) ۱۲ دسامبر گزارش داد، که عناصر لازم برای ساخت تسلیحات هسته‌ای گویا به دست تروریست‌های القاعده (ممنوعه در روسیه) افتاده است. گفته می‌شود این حادثه در منطقۀ البیضاء در یمن، در منطقه‌ای که ظاهراً مواد از ایران به شورشیان حوثی تحویل شده، رخ داده است…
چنین تحریکات جنون‌آمیز و بی‌ثبات کردن کشورهای بزرگ به نفع غرب و مهم‌تر از همه، بسود بخش آنگلوساکسون آن است و به گسترش آتش نظامی از دشت‌های اوکراین به پهنۀ آسیا، به آنجا که معماران «بازسازی جهانی» نیاز دارند، کمک می‌کند.
