آمارها نشان می‌دهد که با سقوط جمهوریت و آمدن طالبان رسانه‌ها و خبرنگاران کشور آسیب‌های جبران ناپذیری را متحمل شده‌اند و هم‌اکنون در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند.
فرهاد بهروز، مسوول اتحادیه خبرنگاران افغانستان می‌گوید که پس از تحول سیاسی در افغانستان نزدیک به ۸ هزار خبرنگار و کارمند رسانه‌ای وظایف خود را از دست داده‌انند. همچنین ۲۲۵ رسانه صوتی، تصویری و چاپی نشرات خود را متوقف کرده است.
او در ادامه گفت که نزدیک به ۲۰۰ قضیه خشونت علیه خبرنگاران که شامل بازداشت، لت وکوب و همچنان ۶ تن کشته و ۶ تن دیگر نیز زخمی شده است.
در همین حال خبرنگاران در ولایت‌های مختلف کشور می‌گویند که از یک سو از سوی افراد طالبان بازداشت، شکنجه و تهدید می‌شوند و از سوی دیگر با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
این خبرنگاران تاکید می‌کنند که در حالی که آنها مشکلات اقتصادی فراوانی دارند اما نهادهای حمایت حامی خبرنگاران بی آنکه برای آنان کاری انجام دهند، در تلاش هستند تا پول‌های هنگفتی را به نام کمک به خبرنگاران حیف و میل کنند.
خبرنگاران فعال در زون شمال شرق کشور نیز با انتقاد از کارکرد کمیته مصونیت خبرنگاران می‌گویند که با وجود تماس‌ها و پیام‌های مکرر حاضر به حل مشکلات‌شان نشده‌اند و قضایایی آنان را نادیده گرفته و به آنها رسیدگی نکرده‌اند.
حذف زنان از رسانه‌ها در بغلان از اولین تصمیمات طالبان بود
مروه بانوی خبرنگاری است که در بغلان زندگی می‌کند، او می‌گوید که قبل از سقوط جمهوریت در بغلان چند رسانه صوتی، تصویری و چاپی فعالیت داشت. اما حالا بخش زیادی از این رسانه‌ها فعالیت خود را متوقف کرده‌اند.
او با اشاره به رسانه‌هایی که توسط زنان مدیریت می‌شد، گفت: «رادیو آرمانشهر، نشریه سلسله و نشریه شهربانو هرکدام از ۱۰ تا ۱۵ کارمند زن داشته و اکنون بسته است و هیچ فعالیتی ندارند. حذف زنان از رسانه‌ها در بغلان از اولین تصمیمات طالبان بود.»
مروه با شکایت از فعالیت نهادهای حامی خبرنگاران به خصوص کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان می‌افزاید که بعد از تحولات تاکنون از سوی این کمیته هیچ همکاری با خبرنگاران نشده است.
این خبرنگار زد تاکید کرد: «تعداد زیادی از خبرنگاران زن هر روز از آدرس‌های نامعلوم مورد تهدید قرار می‌گیرند و کمیته مصونیت نیز تاکنون به قضایای آنان رسیدگی نکرده است.»
ما در حد توان خود کار کرده‌ایم
شهباز صابری، مسئول کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان در زون شمال شرق می‌گوید که آنان برای خبرنگاران کار می‌کنند و جهت تداوی و از بین بردن مشکلات تهدیدها و در عین حال برای ایجاد فضای مصون کارهای مشخصی کرده است.
وی گفت: «در بخش کمک‌های مالی در تمام ولایت‌ها در حد توان کمک کرده‌ایم. ما قادر نیستیم که به تمام خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای افغانستان به‌گونه‌ی کامل رسیدگی کنیم، ولی تلاش داریم که از افراد نیازمند در حد توان رسیدگی کنیم.»
مسئولان مرکزی کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان پاسخی به اتهامات وارد شده از سوی خبرنگاران ارائه نکرد و آماری در این باره ارائه نداد.
همه رسانه‌های تصویری در جوزجان فعالیت خود را متوقف کرده‌اند
خبرنگاران در زون شمال کشور می‌گویند که در یکسال گذشته هیچ‌گونه دادخواهی برای حقوق خبرنگاران نشده است و از این رو فعالیت این نهادها به خصوص کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان را بی‌فایده می‌دانند.
زهره یکی از خبرنگاران زن در ولایت جوزجان در شمال کشور است. او که سال‌ها در رسانه‌های مختلف کار کرده حالا ماه‌ها است که خانه‌نشین شده است.
او می‌گوید که در ولایت جوزجان در گذشته ۳ رسانه تصویری و ۱۱ رسانه فعال بوده اما پس از آمدن طالبان هر سه رسانه تصویری از فعالیت بازمانده و از میان ۱۱ رسانه صوتی تنها ۹ رسانه به صورت نیمه وقت فعالیت دارند.
طالبان در ولایت جوزجان هم مانع فعالیت خبرنگاران زن شده و محدودیت‌های بی‌شماری را بالای خبرنگاران مرد وضع کرده‌اند.
این خبرنگار زن گفت: «هیچ دادخواهی از سوی کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان برای برطرف کردن محدودیت‌ها و رسیدگی به قضایای بازداشت، شکنجه و تهدید ما نشده است.»
در یکسال گذشته ۱۰ خبرنگار در قندهار تهدید، بازداشت و شکنجه شدند
در یکسال گذشته حدود ۱۰ تن از خبرنگاران در ولایت قندهار از سوی طالبان بازداشت، شکنجه و مورد تهدید قرار گرفته‌اند.
یکی از خبرنگاران در ولایت قندهار که اجازه انتشار نامش را در این گزارش به خبرنگار تلویزیون آمو نداده است گفت که در یکسال پسین حدود ۱۰ تن از خبرنگاران در این ولایت از سوی طالبان بازداشت شده‌اند که برخی از آنان برای ساعت‌ها و برخی‌شان هم برای روزها و ماه‌ها در بند بوده‌اند.
او در ادامه تاکید کرد که در ولایت قندهار از میان ۱۹ رسانه صوتی، تصویری و چاپی اکنون یک رسانه تصویری فعالیت دارد و فعالیت رسانه‌های صوتی ادامه دارد. همچنین هیچ رسانه چاپی کار نمی‌کند.
خبرنگاران ننگرهار: خسته شده‌ایم
در ولایت ننگرهار از میان ۲۱ رسانه صوتی و تصویری اکنون ۱۲ رسانه صوتی و تصویری فعالیت می‌کند.
خبرنگاران در ولایت ننگرهار می‌گویند که آنان نیز از وضعیت جاری در کشور و وضع محدودیت ها بالای کار خبرنگاران و رسانه‌ها خسته شده‌اند.
به گفته آنان تعداد خبرنگاران نسبت به گذشته در ننگرهار ۵۰ درصد کاهش یافته است و تعداد کسانی که با رسانه‌های محلی کار می‌کنند همه شان بدون معاش و رضاکارانه فعالیت دارند.
لازم به ذکر است که در تمام ولایت‌های کشور در اثر اعمال محدودیت‌ها بالای رسانه ها و خبرنگاران آنان را مجبور به ترک وظایف‌شان شده‌اند.
گفتنی است که کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان از چندی به این سو در ولایت‌های مختلف کشور به خصوص ولایت تخار کمیته مشترک هماهنگی میان خبرنگاران و مسئولان طالبان را ایجاد کرده است.
به گفته مسولان این کمیته هدف از ایجاد این کمیته حل مشکلات و چالش‌های فرا راه خبرنگاران است.
خبرنگاران در ولایت تخار می‌گویند که محدودیت ها بالای آنان در حال افزایش است. آنان امیدوارند که با ایجاد این کمیته اندکی از مشکلات و محدودیت‌های آنها کاسته شود.
این در حالی است که خبرنگاران در ولایت‌های مختلف کشور می‌گویند که از یک سو از سوی افراد طالبان بازداشت، شکنجه و تهدید می‌شوند و از سوی دیگر با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند. اما نهادهای حامی خبرنگاران بی آنکه برای آنان کاری انجام دهند در تلاش هستند تا پول‌های هنگفت را به نام کمک به خبرنگاران حیف و میل نمایند.
وضعیت ناگوار خبرنگاران در ۱۸ ماه گذشته | از بسته شدن رسانه‌ها تا عدم دسترسی به اطلاعات تلویزیون آمو.
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.