توانمندسازی پناهندگان ایرانی: مبارزه ای برای آزادی و کرامت

گزارش: مهرناز بختاری
معرفی:
از آنجایی که درگیری ها و آزار و اذیت ملت ها را ویران می کند، افزایش جمعیت آواره که به دنبال پناهندگی در کشورهای همسایه هستند، اجتناب ناپذیر می شود. ایران، کشوری مستقر در خاورمیانه، مدتها پناهگاه صدها هزار پناهنده، بهویژه از کشورهای همسایه جنگزده، مانند افغانستان و عراق بوده است. در این مقاله، چالشها و تلاشهای پناهندگان ایرانی را با تمرکز بر زنان، در تلاش برای بازسازی زندگی خود، ادامه تحصیل و بازیابی حس کرامت خود در سرزمینی بیگانه بررسی خواهیم کرد.
وضعیت اسفبار پناهندگان ایرانی:
پناهندگان ایرانی با چالش های متعددی روبرو هستند که بر هر جنبه ای از زندگی آنها تأثیر می گذارد. این افراد ناآرام، مجبور به ترک خانه های خود و اغلب تحت تأثیر تجربیاتی که آنها را به پناهندگی سوق داده است، سفری مملو از عدم اطمینان، تبعیض و موانع قانونی را آغاز می کنند. دولت ایران، اگرچه جمعیت پناهنده خود را دارد، اما در تلاش است تا حمایت و منابع کافی را برای این گروههای آسیبپذیر فراهم کند.
تجربه زنان پناهنده:
زنان پناهنده به طور سنتی آسیب پذیرترین گروه در میان جمعیت های آواره بوده اند. زنان پناهنده ایرانی به دلیل جنسیت، انتظارات فرهنگی و چالش های متقاطع مهاجرت با تلفیقی از مسائل مواجه هستند. زنان پناهنده که اغلب در معرض خشونت، استثمار و دسترسی محدود به مراقبتهای بهداشتی، آموزشی و فرصتهای اقتصادی هستند، در حین بازسازی زندگی خود، سختیهای متعددی را تحمل میکنند.
دسترسی به آموزش:
آموزش ابزاری حیاتی برای توانمندسازی افراد، تقویت توسعه شخصی و تضمین آینده ای روشن تر است. با این حال، زنان پناهنده ایرانی در دسترسی به آموزش با موانع قابل توجهی روبرو هستند. موانع زبانی، تبعیض، و کمبود منابع مالی، همگی به مشکلات زنان آواره در ادامه تحصیل رسمی کمک می کند. در نتیجه، بسیاری از پناهندگان زن به دلیل فرصت های آموزشی ناکافی نمی توانند به طور کامل در جوامع میزبان خود ادغام شوند یا به طور موثر در جامعه مشارکت کنند.
تضمین اشتغال:
اشتغال نقشی حیاتی در سفر یک پناهنده به سوی خوداتکایی و استقلال دارد. با این حال، زنان پناهنده ایرانی اغلب در هنگام جستجوی کار با چالش های بی شماری مواجه می شوند. تبعیض، آموزش حرفه ای محدود، و موانع فرهنگی، همگی کار دشواری را که در حال حاضر برای تضمین اشتغال پایدار وجود دارد تشدید می کند. در نتیجه، زنان پناهنده اغلب از نظر اقتصادی در حاشیه قرار می گیرند و وابستگی آنها به کمک را تداوم می بخشد.
احیای کرامت و توانمندی:
علیرغم چالش های پیش رو، ابتکارات و سازمان هایی وجود دارند که بی وقفه برای حمایت از زنان پناهنده ایرانی و بازگرداندن کرامت و توانمندی آنها تلاش می کنند. سازمانهای غیرانتفاعی، چه در داخل و چه در سطح بینالمللی، تلاش میکنند تا با ارائه آموزش، مراقبتهای بهداشتی، آموزش حرفهای و کمکهای حقوقی، شکاف را پر کنند. علاوه بر این، کمپین های آگاهی و حمایت برای به چالش کشیدن کلیشه ها و تعصبات اجتماعی، با هدف ایجاد محیطی فراگیر برای همه پناهندگان، صرف نظر از جنسیتشان، کار می کنند.
نتیجه:
مبارزه برای زنان پناهنده ایرانی برای بازسازی زندگی، دسترسی به آموزش و اشتغال امن، نبردی مداوم است. با این حال، از طریق تلاش های هماهنگ سازمان های بین المللی و جوامع محلی، مسیر آنها به سمت توانمندی، عزت و خودکفایی قابل دستیابی می شود. با افزایش حمایت و درک، زنان پناهنده ایرانی میتوانند از چالشهایی که با آنها روبهرو هستند غلبه کنند و به طور کامل به جوامع میزبان خود کمک کنند و آینده روشنتری را نه تنها برای خود، بلکه برای نسلهای آینده رقم بزنند.
*این گزارش خبری با حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر «JHR» تهیه شده است.