روز یکشنبه، سازمان های بشردوستانه گزارش دادند که مهاجران غیرقانونی افغان از ترس دستگیری و اخراج از پاکستان فرار می کنند.
به گفته این سازمان ها، پس از ورود به افغانستان، به غذا، آب، سرپناه مناسب و توالت دسترسی ندارند.
با این حال، طالبان ادعا می کند که کمیته ها برای کمک به افغان ها در توزیع غذا، آب و پتو کار می کنند. این گروه همچنین اعلام کرده است که دو میلیارد افغانی برای رسیدگی به مهاجران اخراج شده اختصاص داده است.
با این حال، به نظر می رسد که شکاف قابل توجهی بین کمک های وعده داده شده از سوی طالبان و دسترسی این مهاجران به چنین کمک هایی وجود دارد.
توماسو داسکولی از ورلد ویژن اینترنشنال گفت: «مردم فقط با لباس هایشان وارد افغانستان می شوند. ساعت ها، جواهرات و پول نقد آنها در مرز پاکستان مصادره شده است.
مدیرعامل سازمان Save the Children همچنین خاطرنشان کرد: بسیاری از کسانی که به کشور باز می گردند فاقد مدارک تحصیلی هستند که ادامه تحصیل را با مشکل مواجه می کند. اردو و انگلیسی را آموخته اند، اما زبان های دری و پشتو را نمی دانند.»
این سازمان نگرانی خود را در مورد افزایش احتمالی کار کودکان و دخالت آنها در فعالیت های قاچاق در افغانستان، که عمدتاً ناشی از فقر است، ابراز کرده است. در میان خانواده های بازگشته، اکثریت فقیرترین مهاجران افغان در پاکستان هستند که آنها را به ویژه در برابر این شرایط سخت آسیب پذیر می کند.
افغانستان با انبوهی از چالش ها دست و پنجه نرم می کند که با انزوای دولت به رهبری طالبان از جامعه جهانی تشدید شده است. سال‌ها خشکسالی، اقتصاد شکننده و پیامدهای گسترده دهه‌ها جنگ، میلیون‌ها افغان را به فقر وخیم سوق داده است و وضعیت از قبل ناامن را تشدید کرده است.
شرایط وخیم اقتصادی و مشکلات اجتماعی در افغانستان چشم انداز تیره ای را برای آینده این کشور ایجاد کرده است. با دسترسی محدود دولت طالبان به کمک‌ها و منابع بین‌المللی، مبارزه برای تامین نیازها همچنان بر جمعیت افغانستان سنگینی می‌کند و آنها را در یک وضعیت آسیب‌پذیری و عدم اطمینان عمیق قرار می‌دهد.
