در 11 نوامبر، جسد بی جان نورتانی در منطقه ای جنگلی در استان زونگلدک دریای سیاه کشف شد. وب سایت خبری Gazete Duvar گزارش داد که بدن او دچار سوختگی شده بود که نشان می دهد سرنوشت تلخی در انتظار او است.
با این حال، کالبد شکافی حقیقت آزاردهنده‌ای را فاش کرد – نورتانی در 9 نوامبر، دو روز قبل از کشف شکل بی‌جانش درگذشت. مشخص بود که جسد او در منطقه جنگلی پنهان شده بود.
تحقیقات درباره این حادثه هولناک منجر به بازداشت شش نفر از جمله صاحبان معدن شده است. این پرونده با هر افشاگری که می گذرد آشکار می شود.
در طول بازجویی، یکی از مظنونان، سرکان کایاباش، فاش کرد که وقتی به طور تصادفی با نورتانی بیهوش روی زمین برخورد کرد، بلافاصله به صاحبان معدن، انور گیدر اوغلو و هاکان کورنوش هشدار داد.
بخش ناراحت کننده روایت این است که وقتی هاکان کورنوش به محل حادثه رسید، تصمیم گرفت از کمک پزشکی برای مرد مجروح افغان خودداری کند و در عوض او را در ماشینش قرار دهد.
ذکر این نکته ضروری است که سایر معدنچیان بر دریافت کمک های پزشکی برای نورتانی اصرار داشتند و نگرانی خود را برای جان او برجسته می کردند.
گیدر اوغلو و کورنوش، مالکان معدن، به طرز تکان دهنده ای، برای ساکت کردن شاهدان و ممانعت از گزارش حادثه به مقامات، به تهدید متوسل شدند.
خبرگزاری «گازت دوور» گزارش داده است که مظنونان در جریان شهادت خود به جنایات شنیع خود اعتراف کردند. آنها اعتراف کردند که برای مخفی نگه داشتن عملیات معدنکاری غیرقانونی از مجریان قانون، جان نورتانی را گرفتند.
وزیر محمد نورتانی که از یک ماه قبل کار خود را در معدن آغاز کرده بود، به پایان غم انگیزی رسید. جسد او اکنون در زونگولدک آرمیده است، که یادآور خطراتی است که افراد گرفتار در شبکه فعالیت‌های غیرقانونی با آن روبرو هستند.
در همین حال، بسیاری از پناهجویان افغان در کشورهای همسایه مانند پاکستان، ایران و ترکیه در شرایط بدی قرار می گیرند. در این کشورهای میزبان، آنها اغلب به خدمات ضروری مانند آموزش و درمان دسترسی ندارند و آنها را در شرایط چالش برانگیز قرار می دهند.
متأسفانه، بسیاری نیز با اشکال مختلف نقض، از جمله آزار و اذیت، شکنجه، و بدرفتاری توسط مقامات محلی و پلیس مواجه می‌شوند که سختی‌های آنها در جستجوی پناه را بیشتر می‌کند.
