بهار شش سال قبل، با دستان کوچک و کودکانهاش قلم و کتاب برداشت تا الفبای زندگی را بیاموزد. این دختر کوچک که معلمانش از استعداد او تعریف میکنند با پایان سال تعلیمی و فراغت از صنف ششم بهخانه بازگشته است و هیچ امیدی برای رفتن به مکتب ندارد چون امارت اسلامی به دختران بالاتر از صنف ششم اجازهی آموزش نمیدهد.
با پایان سال تعلیمی، دانشآموزان صنف ششم با یاس و ناامیدی مکتب را ترک کرده و به خانه بازگشتند. این دانشآموزان میگویند که هیچ امیدی برای بازگشت به مکتب ندارند.
بهار، دانشآموزی که جدیداً از صنف ششم در کابل فارغ شده به خامه پرس گفت: «دوست داشتم در آینده دکتر شوم تا به مردمم خدمت کنم، اما در حال حاضر بیشتر از هرچیزی نگران آینده خودم هستم.»
او با اینکه هنوز فقط یک کودک خردسال است اما طبق دستور امارت اسلامی، باید در خانه بماند و اگر بیرون میرود بدون محرم نباشد. باید لباسی ببوشد که امارت اسلامی آنرا میپسندد و نهایتا اینکه، باید با رویایش که ادامه تحصیل بود خداحافظی کند تا مثل هزاران دختر دیگر در یک انزوای مطلق گم شود.
بهار میگوید محدودیتهای آموزشی-تحصیلی مانع ادامه تحصیل او شده است و خودش به تنهایی قادر به حل این معما نیست که چرا باید از رفتن به مکتب محروم شود.
او دانشآموز برتر مکتبش است و معلمانش میگویند: «بهار دختری با استعداد، خلاق و لایق است، اما متأثر هستیم که امروز شاهد رفتن این استعدادها به سوی انزوا هستیم و امیدواریم که امارت اسلامی در مورد تصمیماتش در این زمینه هرچه زودتر بازنگری کند.»
دولت سرپرست افغانستان با بازگشت به قدرت خود در ماه آگوست سال ۲۰۲۱، مکاتب را برای دختران بالای صنف ششم بست و پس از آن در اواخر ماه دسامبر سال ۲۰۲۲، آنها را از رفتن به دانشگاهها و سایر نهادهای تحصیلی نیز منع کرد.
