شماری از زنان افغان که قبلا به عنوان آرایشگر فعالیت میکردند، در اثر تعطیلی آرایشگاهها توسط تالبان، مجبور به مهاجرت شدند.
آنها امیدوار بودند در کشورهای همسایه قادر به ادامه فعالیت شغلی خود باشند اما به چالشهای متعدد دیگری نیز برخوردند.
سانیه از آرایشگرانی بود که پس از مرگ پدر برای تامین معاش خانواده کار میکرد، اما پس از تعطیلی آرایشگاهها به ایران مهاجرت کرد.
او گفت هنوز هم به دنبال کار است اما بدون مدارک موفق به کار نشده است و دولت ایران نیز مدارک مورد نیاز را به او نمیدهد.
مریم نیز قبلا در کابل آرایشگاه داشت اما به ایران آمده و نتوانسته جواز کار از ادارات مربوطه در ایران بگیرد.
برخی دیگر نیز در افغانستان ماندهاند اما همچنان بیکار هستند و تالبان نیز تمامی فرصتهایی که زنان دشتند را از بین بردهاند.
این زنان معتقدند حکومت تالبان با محدود کردن کار زنان، آنها را به بیکاری کشانده است.
