رسانه‌های محلی در ولایت لغمان مانند سایر ولایات کشور با چالش‌های جدی اقتصادی روبرو هستند. این چالش‌ها بر کار رسانه‌ای در این ولایت شدیدا تاثیر گذاشته و خبرنگاران نیز متاثر از این مشکلات، قادر به دنبال کردن فعالیت‌های خود نیستند.
خبرنگاران محلی در ولایت لغمان به خامه پرس گفتند که رسانه‌ها به آنها امتیاز کمتری می‌دهند و در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی کار و فعالیت‌های رسانه‌ای خود را به درستی انجام داده نمی‌توانند.
«زمزمه ساپی» کارمند یک رادیوی خصوصی در ولایت لغمان است که مشکلات اقتصادی نه تنها بر کار او بلکه بر سلامت جسمی و روحی‌اش نیز تاثیر گذاشته است.
زمزمه به دلیل علاقه‌ای که به کار خبرنگاری دارد، چندین ماه می‌شود که سر وظیفه حاضر می‌شود اما احساس می‌کند که دل‌سردی‌اش نسبت به کاری که با امتیاز اندک انجام می‌دهد روز به روز میان او کارش فاصله می‌اندازد.
از سوی دیگر، برخی از خبرنگاران در رسانه‌های صوتی لغمان می‌گویند که با وجود کار سخت و طاقت فرسا، معاش ماهانه کافی دریافت نمی کنند که این امر زندگی‌شان را با مشکل مواجه کرده است.
خبرنگاران در بخش‌های پخش و بخش‌هایه اداری پنج رادیوی فعال در لغمان به خامه پرس گفتند که محدودیت‌های موجود اغلب آنها را مجبور به ترک شغل می کند.
سوما کائنات، خبرنگار رادیو «کاوون غږ» می گوید که کار در رسانه برای آنها خالی از اشکال نیست، اما همچنان عاشق این کار هستند.
او می‌گوید: «اولین مشکل ما این است که امتیازات کافی نداریم. اگر این امتیاز به ما داده شود، سهم خود را بهتر انجام خواهیم داد. مشکل دیگری که داریم در حوزه دسترسی به اطلاعات است که نمی توانیم با اطمینان از موسسات درخواست اطلاعات کنیم یا نهادهای مربوطه اطلاعات را به موقع ارائه نمی کنند.»
آنها نگرانند که اگر این روند سریالی ادامه پیدا کند، خبرنگاران در آینده با مشکلات زیادی مواجه خواهند شد.
حیا که در یک رادیوی خصوصی دیگری در لغمان کار می کند، می گوید که خبرنگاران زن و مرد می توانند برای کار به مناطق دور افتاده بروند، اما او می گوید که خبرنگاران زن باید محرم همراه خود داشته باشند و این چالش جدی در برابر کار آنهاست.
علاوه بر رادیو و تلویزیون ملی، پنج رادیو خصوصی نیز در لغمان فعالیت می کنند که در کنار ده ها مرد، حدود 8 کارمند زن نیز در آن کار می کنند.
با آمدن امارت اسلامی بسیاری از رسانه‌ها از فعالیت بازماندند و علاوه بر ده‌ها مرد، خبرنگاران زن نیز شغل خود را از دست دادند و در حال حاضر به دلیل بیکاری خبرنگاران به بیماری های روحی و روانی مبتلا هستند.
لازم به ذکر است که پیش از آمدن امارت اسلامی 530 رسانه فعال بودند که حدود 70 شبکه تلویزیونی، حدود 300 رادیو و بقیه رسانه‌های مکتوب و خبرگزاری‌ها بودند که زمینه اشتغال صدها خبرنگار زن را فراهم کرده بودند.
