مشکل تحریک طالبان پاکستان: واقعیت پیچیده تروریسم پاکستان

محمدصادق، نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان برای دیدار با رهبران طالبان وارد کابل شده است. هدف اصلی از این سفر رسیدگی به موضوع تحریک طالبان پاکستان (TTP) است که در طول سال ها قوی تر شده و حملات تروریستی فزاینده ای را انجام داده است. حضور تحریک طالبان پاکستان در پاکستان به موضوعی دائمی تبدیل شده است که پاکستان را با حمله به نیروهای امنیتی و اقدامات تروریستی تهدید می کند.

اراده اداره طالبان در افغانستان برای حل مشکل تحریک طالبان پاکستان زیر سوال رفته است. محافل مختلف اتفاق نظر دارند که اگر طالبان افغانستان گام‌های کافی را برندارد، اسلام‌آباد برای حل این وضعیت به‌تنهایی مشکل خواهد داشت. پاکستانی ها به طور مداوم بر طالبان فشار می آورند تا اقدامات جدی و قاطعانه ای را برای سرکوب تحریک طالبان پاکستان انجام دهند.

با این حال، اینکه آیا طالبان مایل و قادر به سرکوب تحریک طالبان پاکستان است یا خیر، قابل بحث است. مشاهده می شود که تحت حاکمیت طالبان، کنترل تحریک طالبان پاکستان ضعیف است و این گروه ها آزادی عمل به دست آورده اند. اگرچه عملیاتی که ارتش پاکستان برای تحت کنترل درآوردن تحریک طالبان پاکستان به راه انداخته بود موفقیت آمیز بوده است، اما کنترل کامل تحریک طالبان پاکستان دشوار است.

تحریک طالبان پاکستان به طور مؤثر در منطقه وزیرستان شمالی پاکستان سازماندهی شده است. برخی منابع نشان می دهند که این کشور روابط ایدئولوژیک و عملیاتی خود را با طالبان افغانستان بیشتر تقویت کرده است. عبور مکرر اعضای تحریک طالبان پاکستان به افغانستان این وضعیت را پیچیده تر می کند.

افزایش اخیر حملات تروریستی در پاکستان نشان می دهد که طالبان اقدامات سختگیرانه ای را علیه اعضای تحریک طالبان پاکستان انجام نمی دهند. اگرچه دولت پاکستان تلاش می کند تا بر رهبری طالبان برای محدود کردن فعالیت های تحریک طالبان پاکستان فشار بیاورد، اما مشکلات سیاسی و نظامی که در درون طالبان تجربه می شود مانع از وقوع این امر می شود.

اگرچه اداره طالبان تلاش هایی را برای تضمین حرکت اعضای تحریک طالبان پاکستان به سمت شمال و غرب افغانستان انجام داده است، اما هنوز امکان ایجاد یک مکانیسم کنترلی قوی در این منطقه وجود ندارد. ساختار TTP به دلیل قابلیت عمل مخفیانه و پویا و حضور در صحنه با نام های مختلف در برابر فشارهای منظم کاملاً مقاوم است.

به همه این دلایل، اظهارات دولت و ارتش پاکستان مبنی بر «حذف تروریسم» را می توان به عنوان یک لفاظی سیاسی با هدف دستکاری افکار عمومی داخلی ارزیابی کرد. این واقعیت که افراط گرایی اسلام گرا را نمی توان تنها با نیروی نظامی از بین برد و برعکس این امر می تواند منجر به رادیکال شدن بیشتر گروه های افراطی شود، تجربیات افغانستان و پاکستان نیز تایید می شود.

تسلط طالبان بر افغانستان نشان می دهد که حل این مشکلات پیچیده برای بسیاری چقدر دشوار است. این تنها به مداخلات نظامی مربوط نمی شود، بلکه به پویایی اجتماعی، عوامل اقتصادی و اعتقادات مذهبی ریشه دار نیز مربوط می شود.

در پایان، چالش‌های پیش روی پاکستان در مبارزه با تحریک طالبان پاکستان و گروه‌های مشابه پیچیده است و تنها به اقدامات امنیتی محدود نمی‌شود، بلکه نیازمند ثبات سیاسی، فرصت‌های اقتصادی و توسعه اجتماعی است. نفوذ طالبان بر تحریک طالبان پاکستان همچنان نقش مهمی در داستان‌هایی که گفته می‌شود و استراتژی‌هایی که در آینده اجرا خواهند شد، ایفا خواهد کرد.