احمد درسنگر نشسته، تو از اتاق هوتل دوبی پیام می دهی

یادداشت حامی در ارتباط به سخنان اخیر عطا نور که گفت: “جوان است، جنگ را ندیده و تجربه‌ی جنگ را ندارد.”
تو کارکشته‌ی جنگ‌ دیده از اتاق کدام هوتل دُبی پیام می‌دهی؟ تو که جنگ دیده بودی؛ چقدر زمان گرفت که با شنیدن تپ‌تپ پا نفس‌زنان به ترمز برسی؟
همین بس که معامله‌گر نیست! در تجمل چنان غرق نمی‌شود که به خاطر پول های بادآورده دست به سینه در برابر بچه‌گک های ارگی بایستد.
برو ای ساربان در ساربانی
برو اندر پی اشتر چرانی
که کار عاشقی عاشق بداند
چه داند آن که اشتر می‌چراند
کم‌ ترین رسالت اینست که به رهبران پوشالی فرصت داده نشود تا صدا بلند کنند. اینان توانستند ۲۰ سال ملت را گروگان گرفته و دست‌بسته بفروشند. اگر فرصت یافتند باز تسلیم کسی می‌شوند که حسین را نواسه‌ی خدا خواهد گفت و دعوای سیرت نویسی به چند زبان را خواهد کرد. “الم ترکیف” را بخواند یا نخواند، اینان به خاطر چند دالر صدق‌الله‌العلی‌العظیم می‌گویند.
تا صدا بکشند، پاسخ بدهید. حتا پیش از این که صدا بکشند باید هر کدام را سر جایش نشاند.
در دُبی، سونا و اسپا بگیرند، کفایت می‌کند. بوت نوک باریک، انگشتر و ساعت دانه‌نشان بخرند. خودنمایی کنند، هر چه کنند کاری نداریم؛ شوق سیاست اما نکنند که نه تنها نمی‌زیبد بلکه ملتی را این گونه آواره می‌سازند.