بسیاری از نهادهای بین‌المللی در گزارش‌های که در مورد فقر و وضعیت اقتصادی مردم افغانستان نشر کرده‌اند، نسبت به وقوع یک فاجعه بشری در زمستان سال جاری در این کشور، ابراز نگرانی کرده‌اند و از پیامدهای ناگوار آن هشدار داده‌اند.
اما با وجود هشدارهای پیاپی سازمان‌های بین‌المللی، گروه طالبان برای مهار فقر نه تنها بی‌برنامه بوده است، بلکه سیاست‌های را در پیش گرفته است که باعث تشدید فقر در کشور شده است.
به باور آگاهان مسائل سیاسی افغانستان،طالبان نیز همانند حکومت پیشین افغانستان، در حال غرق شدن در فساد اداری و مالی است و تلاش بسیار برای سر و صداهای رسانه‌ای و کمپاین‌های شبکه‌های اجتماعی دارد؛ اما برای بهبود وضعیت زندگی مردم، هیچ‌گونه اقدام مؤثر از این گروه تاکنون دیده نشده است.
افزایش بی‌رویه مالیه
افغانستان به دلیل ویژگی جغرافیایی خشک و صحرایی، زمستان‌های سرد و زودرس دارد و ساکنان این کشور در طول پنج ماه سال مجبور هستند که خانه‌های خود را گرم کنند.
اکثر مردم در شهرهای افغانستان برای گرم کردن خانه‌های خود در زمستان و فصل سرما، از ذغال سنگ استفاده می‌کنند.
اما امسال به با وجود افزایش میزان فقر در جامعه، گروه طالبان از تاجرانی که در بازارهای داخل افغانستان ذغال سنگ توزیع می‌کنند، مالیه سنگین می‌گیرند و به همین دلیل قیمت ذغال سنگ نسبت سالهای قبل به صورت چشم‌گیر افزایش یافته است.
به گفته شماری از فروشندگان ذغال سنگ در شهر کابل، گروه طالبان از هر تُن ذغال سنگ 3500 افغانی مالیه می‌گیرد و به دلیل همین مالیه سنگین قیمت یک تن ذغال سنگ اکنون در شهر کابل به 16500 افغانی رسیده است.
این گروه قبلا اعلام کرده بودند که یک تن ذغال سنگ باید به قیمت 9000 افغانی به فروش برسد، اما تاجران می‌گویند که آنها ذغال سنگ را به این قیمت از دره صوف (محل معادن ذغال سنگ) خریداری می‌کنند و با پرداخت سه هزار و پنج صد افغانی مالیه به طالبان، قیمت هر تن ذغال سنگ به 12500 افغانی افزایش می‌یابد و با حساب هزینه نقل و انتقال، آنها مجبور می‌شوند که یک تن آن را به بیشتر از 16 هزار افغانی به فروش برسانند.
علاوه بر این، گروه طالبان بخش عمده ذغال سنگ افغانستان را به پاکستان صادر می‌کند که باعث افزایش قیمت ذغال سنگ و حتی کمبود آن در بازار داخلی شده است.
با توجه به فقر شدیدی که در جامعه حاکم است، بسیاری از شهروندان توانایی خرید ذغال سنگ با این قیمت گزاف را ندارند و در زمستان سرد افغانستان، سرما دشمن جان آنها خواهد بود.
گروه طالبان همچنین مالیه بر مواد غذایی وارداتی را نیز به صورت چشم‌گیر افزایش داده‌اند و به همین دلیل قیمت مواد غذایی در بازارهای افغانستان دو تا سه برابر افزایش یافته است.
خلق بحران‌های اجتماعی
گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، هیچ برنامه‌ای برای حل بحران‌های اجتماعی گسترده در این کشور روی دست نگرفته‌اند، بلکه بحران‌های بسیار شدید اجتماعی را خلق کرده‌اند.
یکی از سیاست‌های این گروه، کوچ اجباری است که باعث شده است بحران اجتماعی در افغانستان گسترده‌تر شود و هزاران تن از شهروندان کشور در زمستان پیش رو با فقر شدید و سرمای کشنده، دست و پنجه نرم کنند.
بر اساس گزارش منابع محلی، طالبان در یک سال گذشته خانواده‌های زیادی را در ولایت‌های دایکندی، غزنی، غور، بامیان، پنجشیر، بغلان، بدخشان، تخار، سرپل و سایر بخش‌های کشور به صورت اجباری کوچ داده‌اند.
خانواده‌های که مجبور به کوچ شده‌اند، اکنون در زیر خیمه‌ها زندگی می‌کنند و هیچ‌گونه امکاناتی گرم نگهداشتن کودکان شان، ندارند.
این خانواده‌ها در معرض خطر شدید گرسنگی و سرما کشنده زمستان قرار دارند، اما گروه طالبان همچنان در بخش‌های از کشور سیاست کوچ اجباری را ادامه می‌دهند و حتی در همین روزهای سرد شماری از خانواده‌ها را مجبور به کوچ کرده‌اند.
با توجه به این مسائل، گروه طالبان نه تنها برای محو فقر و یا کاهش میزان فقر در جامعه افغانستان تلاش نمی‌کنند، بلکه اقدامات و سیاست‌های این گروه باعث تشدید فقر و عمق فاجعه بشری در این کشور می‌شود.
با سیاست‌های این گروه فاجعه بشری در افغانستان هر روز در حال گسترش و عمیق تر شدن است و از مردم بی‌گناه این کشور قربانی می‌گیرد.
