دلایل مهاجرت دسته جمعی افغان‌ها به ترکیه چیست؟

تهیه شده توسط: ثریا شریفی

تحولات اخیر در افغانستان شامل کنترل کابل پایتخت افغانستان توسط طالبان در 15 اوت و تحکیم کنترل تقریباً بر تمام 34 استان افغانستان است. این به دنبال یک حمله نظامی سریع بود که در ماه مه آغاز شد. تشدید درگیری میان طالبان و نیروهای دولتی افغانستان پس از اعلام خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان رخ داد. طالبان در نیمه اول ماه اوت به سرعت اکثر استان های افغانستان را تصرف کردند. این تحولات منجر به تغییر قدرت در افغانستان شده و پیامدهای بشردوستانه قابل توجهی دارد.

نگرانی های اصلی برای جمعیت های آسیب دیده در افغانستان عبارتند از:

امنیت و امنیت: وضعیت ناپایدار امنیتی و تغییر قدرت باعث ایجاد احساس ناامنی و ترس در میان مردم افغانستان شده است. گزارش هایی از قتل های هدفمند، ناپدید شدن اجباری، خشونت علیه زنان و کودکان، ازدواج های اجباری، و حمله به زیرساخت های غیرنظامی وجود دارد. امنیت و حفاظت از جمعیت، به ویژه زنان، اقلیت ها، مردم مناطق روستایی، و افراد وابسته به نهادهای خارجی، نگرانی های اصلی است.

دسترسی به خدمات اولیه: اختلال در خدمات اولیه از جمله خدمات بهداشتی به دلیل درگیری و تغییر قدرت، نگرانی قابل توجهی است. ارائه مراقبت های بهداشتی، آموزش و سایر خدمات ضروری ممکن است مختل شود و منجر به افزایش نیازهای بهداشتی، دسترسی محدود به آموزش و سایر چالش ها برای جمعیت آسیب دیده شود.

آوارگی و مهاجرت: تشدید درگیری منجر به افزایش چشمگیر آوارگی داخلی شده است. بسیاری از مردم مجبور به ترک خانه های خود و جستجوی امنیت در مناطق دیگر از جمله کابل و دیگر شهرها شده اند. جابجایی مردم، همراه با پتانسیل مهاجرت برون مرزی، چالش هایی را در زمینه تامین سرپناه، غذا و سایر نیازهای ضروری برای جمعیت آواره ایجاد می کند.

نگرانی‌های حفاظتی: حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان، کودکان و افراد دارای معلولیت یکی از دغدغه‌های اصلی است. گزارش هایی از خشونت مبتنی بر جنسیت، از جمله ازدواج های اجباری و محدودیت های آزادی حرکت زنان وجود دارد. افراد دارای معلولیت ممکن است در دسترسی به خدمات و پشتیبانی با چالش های بیشتری روبرو شوند.

دسترسی بشردوستانه: توانایی سازمان های بشردوستانه برای دسترسی و ارائه کمک به جمعیت آسیب دیده یک نگرانی است. وضعیت ناپایدار امنیتی، تحرک محدود، و مداخله بالقوه در عملیات های بشردوستانه ممکن است مانع ارسال کمک و حمایت به افراد نیازمند شود.

این نگرانی های کلیدی نیاز فوری به کمک های بشردوستانه و حفاظت از جمعیت های آسیب دیده در افغانستان را برجسته می کند.

تأثیر کامل تسلط طالبان بر وضعیت انسانی در افغانستان هنوز مشخص نیست. با این حال، چندین راه وجود دارد که بر وضعیت انسانی تأثیر گذاشته است:

افزایش درگیری ها و تلفات غیرنظامیان: تشدید درگیری بین طالبان و نیروهای دولتی افغانستان منجر به افزایش قابل توجه خشونت و تلفات غیرنظامیان شده است. تعداد تلفات مربوط به درگیری، از جمله جنگجویان و غیرنظامیان، به شدت افزایش یافته است. این امر منجر به افزایش نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی و حفاظت از جمعیت آسیب دیده شده است.

آوارگی و مهاجرت داخلی: پیشروی سریع طالبان منجر به جابجایی گسترده مردم در داخل افغانستان شده است. بسیاری از افراد و خانواده ها مجبور به ترک خانه های خود و جستجوی امنیت در مناطق دیگر از جمله کابل و دیگر شهرها شده اند. این یک چالش بشردوستانه مهم از نظر تامین سرپناه، غذا و سایر نیازهای ضروری برای جمعیت آواره ایجاد کرده است.

اختلال در خدمات اولیه: تغییر قدرت و وضعیت نابسامان امنیتی باعث اختلال در ارائه خدمات اولیه از جمله مراقبت های بهداشتی، آموزشی و دسترسی به آب سالم و بهداشتی شده است. عملکرد مراکز بهداشتی تحت تأثیر قرار گرفته و منجر به افزایش نیازهای بهداشتی در میان جمعیت شده است. اختلال در خدمات آموزشی بر دسترسی کودکان و جوانان به آموزش نیز تأثیر گذاشته است.

محدودیت‌های دسترسی بشردوستانه: تسلط طالبان به محدودیت‌های دسترسی بشردوستانه بالا منجر شده است. سازمان‌های بشردوستانه ممکن است به دلیل نگرانی‌های امنیتی، تحرک محدود و مداخله بالقوه در عملیات‌های بشردوستانه در رسیدن به جمعیت آسیب‌دیده و ارائه کمک به آنها با چالش‌هایی مواجه شوند. این می تواند مانع از تحویل کمک های ضروری و حمایت به افراد نیازمند شود.

نگرانی های حفاظتی: نگرانی هایی در مورد حمایت از گروه های آسیب پذیر از جمله زنان، کودکان و اقلیت ها تحت حاکمیت طالبان وجود دارد. گزارش‌های مربوط به خشونت مبتنی بر جنسیت، محدودیت‌های حقوق زنان و حملات هدفمند به گروه‌های خاص نگرانی‌های مربوط به حفاظت را برانگیخته است. تضمین ایمنی و رفاه این جمعیت های آسیب پذیر یک جنبه حیاتی از پاسخ بشردوستانه است.

به طور کلی، تسلط طالبان نیازهای بشردوستانه موجود را تشدید کرده و چالش های جدیدی را برای جمعیت آسیب دیده ایجاد کرده است. پاسخ بشردوستانه باید به این نیازهای در حال تحول رسیدگی کند و از ارائه خدمات ضروری، حفاظت و کمک به کسانی که تحت تأثیر بحران هستند اطمینان حاصل کند.

دلیل اصلی مهاجرت گسترده افغان ها به ترکیه، جنگ و درگیری های جاری در افغانستان است. افغانستان برای چندین دهه جنگ و بی ثباتی را تجربه می کند و بسیاری از افغان ها را مجبور به ترک کشور خود در جستجوی امنیت و فرصت های بهتر کرده است. درگیری با خشونت گسترده، نقض حقوق بشر و بی ثباتی اقتصادی، وضعیت انسانی وخیم ایجاد کرده است. در نتیجه، بسیاری از افغان ها مهاجرت را تنها گزینه خود برای بقا و فرصتی برای زندگی بهتر می دانند.

عایشه پروانی پژوهشگر و جامعه شناس افغان مقیم ترکیه در این زمینه گفت: «مهاجرت دسته جمعی افغان ها به ترکیه عمدتاً ناشی از جنگ و درگیری جاری در افغانستان است. این کشور ده ها سال است که گرفتار خشونت و بی ثباتی بوده و باعث شده است که بسیاری از افغان ها در جستجوی امنیت و فرصت های بهتر فرار کنند. این درگیری منجر به نقض گسترده حقوق بشر، مشکلات اقتصادی و فقدان خدمات اولیه و زیرساخت ها شده است. علاوه بر این، ظهور طالبان و به دست گرفتن قدرت آنها در افغانستان، جریان مهاجرت را بیشتر تشدید کرده است. افغان ها ترکیه را کشوری نسبتاً باثبات با چشم انداز اقتصادی بهتر و امکان پناهندگی یا اسکان مجدد در اروپا می دانند. نزدیکی جغرافیایی ترکیه به افغانستان نیز آن را به یک مسیر ترانزیت مشترک برای مهاجران افغانی که به سایر کشورهای اروپایی می روند تبدیل کرده است».

حضور مهاجران افغان در ترکیه اثرات اجتماعی و اقتصادی بر این کشور داشته است.

از نظر اجتماعی، هجوم مهاجران افغان تنوع فرهنگی را به همراه داشته و به بافت چندفرهنگی ترکیه کمک کرده است. مهاجران افغان جوامع و شبکه هایی را ایجاد کرده اند و حس همبستگی و حمایت را در بین خود ایجاد کرده اند. با این حال، تعداد زیاد مهاجران نیز بر جوامع و منابع محلی فشار وارد کرده است که منجر به تنش های اجتماعی در برخی مناطق شده است. مواردی از تبعیض، بیگانه هراسی، و درگیری بین مهاجران و مردم محلی وجود داشته است.

از نظر اقتصادی، مهاجران افغان در بخش های مختلف اقتصاد ترکیه نقش داشته اند. بسیاری در مشاغل کم مهارت مانند ساخت و ساز، کشاورزی و تولیدی کار می کنند و خلاء نیروی کار در این صنایع را پر می کنند. آنها به نیروی کار کمک می کنند و به تامین تقاضای نیروی کار در ترکیه کمک می کنند. با این حال، حضور تعداد زیادی از مهاجران غیرقانونی افغان نیز منجر به شیوه های استثماری کار شده است، به طوری که برخی از مهاجران با دستمزدهای پایین، شرایط بد کار و استثمار کارفرمایان مواجه هستند.

علاوه بر این، تأثیر اقتصادی همه‌گیری COVID-19 بر ترکیه تأثیر گذاشته است و افزایش تعداد پناهجویان افغان فشار بیشتری را بر اقتصاد و خدمات اجتماعی وارد کرده است. دولت مجبور شده است برای مقابله با چالش های ناشی از حضور مهاجران افغان تدابیر ویژه ای اتخاذ کند، از جمله اجرای سیاست های سختگیرانه تر مهاجرت و ارائه حمایت برای مدیریت پیامدهای اجتماعی و اقتصادی.

*Этот новостной репортаж поддерживается организацией «Журналисты за права человека».JHR"Это предусмотрено.