۷۷ سال از زمانی که ایالات متحده در جنگ جهانی دوم بمب اتمی را بر روی هیروشیما انداخت می گذرد. ژاپن در مواجهه با بمب های اتمی، معاهده منع سلاح های هسته ای را که در سال ۲۰۲۱ لازم الاجرا شد، امضا نمی کند. تعداد کلاهک های هسته ای موجود در ذخایر ۹ کشور دارای سلاح هسته ای ۱۷۰۵ کلاهک است و ایالات متحده دارای ۵۴۲۸ عدد از آنها است.
۷۷ سال از زمانی که ایالات متحده بمب اتمی را در هیروشیما ژاپن در ۶ اوت در جنگ های اقیانوس آرام در جنگ جهانی دوم پرتاب کرد می گذرد. گنبد بمب اتمی که پس از انفجار تجدید نشد، آثار بمب را در خود دارد.
در طول جنگ جهانی دوم، هواپیمای B-29 ایالات متحده بمبی به نام “پسر کوچک” را در صبح روز ۶ اوت ۱۹۴۵ بر روی هیروشیما پرتاب کرد. بمب دوپ شده با اورانیوم که ۷۰ درصد هیروشیما را نابود کرد، دمای ۳۰۰۰ درجه سانتیگراد را در مرکز آن ایجاد کرد.
این بمب در شعاع ۱.۵ کیلومتری کل منطقه را با خاک یکسان کرد و باعث مرگ ۸۰۰۰۰ نفر در مرحله اول و حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر در اواخر سال ۱۹۴۵ شد. علاوه بر این، مرگ و میر ناشی از بیماری های مرتبط با تشعشعات در سال های پس از حمله وجود داشت.
در حالی که بسیاری از مردم بدون دریافت کمک پزشکی جان خود را از دست دادند، کسانی که برای دریافت کمک به شهر رفتند، با قرار گرفتن در معرض باران رادیواکتیو که پس از انفجار رخ داد، جان خود را از دست دادند.
هیروشیما که یکی از مهمترین پایگاه های نیروی دریایی ژاپن در جنگ بود، در آن زمان به عنوان مرکز تولید اژدر نیز شناخته می شد. با این حال گمان می رود دلیل ضربه به شهر تنها به این موضوع محدود نمی شود، معیار دیگر این است که شهر در کنار دریا و اطراف آن را کوه احاطه کرده است.
ایالات متحده آمریکا که بمب اتمی را بر روی هیروشیما، جایی که ۲۵۵ هزار نفر در آن زندگی می کردند، انداخت، به عنوان اولین کشور جهان که از بمب اتمی استفاده کرد، در تاریخ جای خود را گرفت.
سه روز پس از هیروشیما، ایالات متحده آمریکا بمب “مرد چاق” را بر روی ناکازاکی انداخت و نیمی از ناکازاکی با جمعیت ۱۹۵۰۰۰ نفر را ویران کرد. تعداد فوتی ها که برای اولین بار در این شهر ۳۹ هزار نفر بود تا پایان سال به ۷۵ هزار نفر رسید.
گفته می شود که ناکازاکی به دلیل تاسیسات صنایع سنگین هدف قرار گرفته است.
به گفته مقامات ژاپنی، در مجموع حدود ۵۰۰ هزار نفر بر اثر پرتاب بمب اتمی جان خود را از دست دادند.
بمب های اتمی به عنوان “نقطه شکست” جنگ جهانی دوم در نظر گرفته می شوند.
جنگ جهانی دوم زمانی رسماً پایان یافت که امپراتور وقت ژاپن، هیروهیتو، در پیام خود در ۱۵ اوت ۱۹۴۵، کشورش را “تسلیم بی قید و شرط” اعلام کرد.
به بازماندگان بمب اتمی در ژاپن «هیباکوشا» می گفتند. این بمب ها باعث افسردگی روانی طولانی مدت در بدن هیباکوشا و همچنین بیماری هایی مانند سرطان، درمان سخت، بدشکلی و ناتوانی شدند.
بمب‌های اتمی که باعث مرگ هزاران نفر شد، با گرمایی که ایجاد کرد، باعث از بین رفتن تمام حیات‌های گیاهی و طبیعی در منطقه شد. در حالی که انرژی آزاد شده پس از انفجار، تمام ساختارها، موجودات زنده و طبیعت را در مساحتی به وسعت حدود ۲ کیلومتر مربع می سوزاند، تأثیر ذرات هسته ای منتشر شده در جو حتی امروزه در آب های منطقه قابل مشاهده است.
پارک یادبود صلح هیروشیما و موزه بمب اتمی ناکازاکی در دو شهر تأسیس شد که در آنها تلاش شد تا زخم‌ها پس از حملات بهبود یابد.
اشیاء در معرض بمب اتمی نیز در این تاسیسات به نمایش گذاشته می شود که برای جلب توجه به اثرات حملات هسته ای در کشور ایجاد شده است. این تأسیسات که همچنین میزبان رویدادهایی بود که شاهدان حملات بمب اتمی به عنوان سخنران در آن شرکت داشتند، تاکنون میزبان مقامات بلندپایه کشورهای مختلف بوده است.
به طور معمول، پارک یادبود صلح هیروشیما پذیرای حداقل ۱ میلیون بازدید کننده سالانه است، در حالی که موزه بمب اتمی ناکازاکی پذیرای ۷۰۰۰۰۰ بازدید کننده سالانه است. با این حال، به دلیل شیوع کووید-۱۹، تعداد بازدیدکنندگان تقریباً به نصف کاهش یافته است.
گنبد بمب اتمی در پارک یادبود صلح هیروشیما یکی از سازه هایی است که آثار بمب اتمی را تا به امروز حمل می کند. گنبد که بنام یادبود صلح هیروشیما نیز شناخته می شود، پس از انفجار تجدید نشد و به عنوان اصلی خود حفظ شد. این گنبد در سال ۱۹۹۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت.
در همین حال، مردم هیروشیما و ناکازاکی برای بهبود زبان انگلیسی خود حمایت می شوند تا بتوانند اثرات مخرب حمله را برای خارجی هایی که از این منطقه بازدید می کنند، توضیح دهند.
قدرت تخریب بالا، اثرات مضر دائمی، برتری نظامی و روانی، بمب های هسته ای را جذاب می کرد.
پس از فجایع هیروشیما و ناکازاکی، توافقات اجرا شده علیه سلاح های هسته ای در سراسر جهان توجه ها را به خود جلب می کند.
معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) در سال ۱۹۷۰ لازم الاجرا شد. NPT که بیش از ۱۹۰ کشور در آن مشارکت دارند بر سه اصل اساسی استوار است: عدم اشاعه، استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد غیر نظامی و خلع سلاح هسته ای.
پیمان منع سلاح های هسته ای (TPNW) نیز در ژانویه ۲۰۲۱ لازم الاجرا شد. TPNW که توسط نزدیک به ۹۰ کشور امضا شده است، داشتن، توسعه، آزمایش و استفاده از سلاح های هسته ای را ممنوع می کند. نکته قابل توجه این است که ژاپن، تنها کشوری که در معرض بمب اتمی قرار دارد، تمایلی به امضای TPNW نداشت.
علیرغم وجود این قراردادها و همچنین نمونه های هیروشیما و ناکازاکی که نقاط سیاه تاریخ بشریت هستند، نمی توان گفت که n عاری از سلاح هسته ای است. گزارش‌های منتشر شده توسط سازمان‌های مختلف حاکی از آن است که مسابقه تسلیحات هسته‌ای که در آغاز بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در جریان بود با مشارکت سایر کشورها در دوره‌های بعدی نیز ادامه یافت.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم (SIPRI)، انتظار می‌رود تعداد کلاهک‌های هسته‌ای در ۱۰ سال آینده به دلیل تنش‌های منطقه‌ای و تلاش‌های نوسازی برای سلاح‌های هسته‌ای افزایش یابد.
بر اساس گزارش ردیابی ممنوعیت سلاح‌های هسته‌ای و ابتکار بین‌المللی لغو سلاح‌های هسته‌ای (ICAN) که داده‌های جهانی کنونی درباره تولید و ذخیره‌سازی سلاح‌های هسته‌ای را به اشتراک می‌گذارد، تعداد کلاهک‌های هسته‌ای در زرادخانه‌های کشورها به تدریج افزایش یافته است.
در این گزارش آمده است که تعداد کلاهک‌های هسته‌ای موجود در ذخایر ۹ کشور دارای سلاح هسته‌ای به ۱۲۷۰۵ کلاهک رسیده و آمریکا تا ژانویه ۲۰۲۲ دارای ۵۴۲۸ کلاهک بوده است.
در این گزارش آمده است که مجموع ۹۴۴۰ کلاهک قابل استفاده موجود در انبارها از نظر پتانسیل آسیب معادل تقریباً ۱۳۸۰۰۰ بمب هسته ای استفاده شده در هیروشیما است.
منبع: آژانس خبری بین‌المللی کوکچه
شما باید داخل شوید برای نوشتن دیدگاه.