شماری از زنان معلول در غور می‌گویند که آنان پس از تسلط طالبان، در وضعیت دشواری به سر می‌برند.
تا شوهرم زنده بود، خوش بودیم
ثریای ۲۷ ساله که از ناحیه‌ی پای چپ معلول است، نان‌آور یک خانواده‌ی پنج نفری است. او می‌گوید که هنگامی که کودک بود، در نتیجه‌ی تزریق اشتباه یک واکسین، پایش آسیب دید و قطع شد.
او می‌افزاید که سه سال پیش که همسرش کشته شد، با چهار کودکش تنها ماند.
ثریا که روزگار تلخ و سختی را سپری کرده‌است، می‌گوید که دو دختر و یک پسر دارد و پس از کشته شدن همسرش زندگی سختی را گذرانده‌است.
او در ادامه گفت: «وقتی معلول شدم، بسیار رنج می‌بردم و از هر لحاظ برایم سخت بود تا اینکه با یکی از خویشاوندانم عروسی کردم. خیلی سختی دیدم، وقتی که شوهرم زنده بود، در دولت سابق کار می‌کرد و خوش بودیم؛ اما وقتی کشته شد، زندگی من و اطفالم بسیار به سختی می‌گذرد.»
ثریا علاوه می‌کند که در چند سال گذشته، به کمکِ نهادهای خیریه زندگی شان را سپری کرده‌اند.
اما در یک‌ونیم سال گذشته این کمک‌ها قطع شده‌است و زندگی او با دشواری سپری می‌شود.
شوهرم پیر است و توانایی کار کردن را ندارد
نجیبه ۳۰ سال دارد و یکی دیگر از زنان معلول در ولایت غور است. او می‌گوید که هشت سال پیش از اثر جنگ‌ها بین گروه طالبان و نظامیان حکومت پیشین در ولسوالی دولینه‌ی این ولایت از ناحیه یک پای و یک دست معلول شد و اکنون زندگی پُر مشقتی را سپری می‌کند.
او به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «طالبان با دولت جنگ می‌کردند که یک هاوان آمد و به خانه‌ی ما اصابت کرد. پای و دستم معلول شد. آن زمان جنگ‌ها زیاد بود. چهار سال است که به شهر آمدیم. شوهرم پیر است و نمی‌تواند که کار کند. هر دو بچه‌ام نیز کوچک هستند و زندگی را به سختی می‌گذرانیم.»
تنها نجیبه و ثریا نیستتند که به دلایل مختلف معلول شده‌اند و زندگی آنان با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است؛ بلکه زنان معلول دیگری هم هستند که روزگار را به دشواری سپری می‌کنند.
زنان معلول با دشواری زندگی می‌کنند
از سویی هم، شماری از فعالان حقوق زن در غور بر این باور اند که نه‌تنها زنان معلول؛ بل زنان و دختران دیگر نیز در افغانستان در وضعیت ناگوار زندگی می‌کنند.
فیروزه حیدری، یکی از فعالان حقوق زن در ولایت غور به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «متاسفانه با آمدن طالبان، بیش‌تر زنان، به خصوص زنان معلول در شرایطِ دشواری زندگی می‌کنند.»
او باورمند است که ناداری، بی‌کاری و بی‌توجهی طالبان و نهادهای کمک کننده به زنان معلول در این ولایت، زندگی را برای آنان دشوار ساخته‌است.
زنان معلول و فعالان حقوق زن در غور از طالبان و نهادهای مددرسان می‌خواهند که زمینه‌های بهتر زندگی را برای شان فراهم کنند تا آنان بتوانند به امکانات بهتری در زندگی دست‌رسی داشته باشند.
با این حال، مسوولان محلی طالبان در غور می‌گویند که آنان تلاش می‌کنند تا بتوانند زمینه‌های بهتر زندگی را برای زنان دارای معلولیت در این ولایت فراهم نمایند.
آنان می‌افزایند: «ما با مسوولان موسسات و نیز ریاست‌های مهاجرین و هلال احمر هم گپ زدیم تا کمک‌های شان را به زنان و خانواده‌هایی توزیع کنند که زندگی سختی را می‌گذرانند.»
این در حالی است که طالبان در غور، شمار معلولان نیازمند را در این ولایت ۱۲ هزار تن اعلام کرده‌اند.
