شماری از این زنان و دختران در افغانستان پس از تشدید محدودیت‌ها، به تجارت‌‌های کوچک رو آروده‌اند. رستورانت «کلبه هوسانه مناهیل سادات» در بلخ و کافه‌رستورانت «شمع» در کابل از جمله تلاش‌هایی است که نشان می‌دهد زنان با غلبه بر تمام محدودیت‌ها به کسب و کارهای کوچک رو آورده‌اند.
ناجیه سادات با همکاری دوستانش این رستورانت را حدود دو هفته قبل افتتاح کرده و آنرا به زنان اختصاص داده است. او در پیامی به خامه پرس گفت که یکی از آرزو‌‌هایش ایجاد رستورانت برای بانوان بود و افزود که «کلبه هوسانه مناهیل سادات» در مدت کمتر از دوهفته با تشویق و حمایت زنان در بلخ مواجه شده همراه شده است.
به گفته‌ی او «زنان از ایجاد رستورانت رضایت نشان می دهند، و دقیق زمانی که همه‌جا بر روی زنان بسته است زنان راحت می توانند به این رستورانت بیایند.»
در «کلبه هوسانه مناهیل سادات» شش دختر محروم از آموزش نیز به کار مشغول شده‌اند. موسس این رستورانت ۲۸ سال سن دارد و صاحب سه فرزند است. او به خامه پرس گفت که تمامی مصارف خانواده خود را از طریق همین رستورانت به دست می آورد.
خانم سادات از زنان دیگر می خواهد تا از رنج‌های خانه نشینی خود را نجات داده و در جستجوی تلاش برای فعالیت باشند.
آرزو، یکی از دخترانی که در «کلبه هوسانه مناهیل سادات» مشغول به کار است. او به خامه پرس از درد و رنج خانه‌نشینی صحبت کرد و افزود که داشتن کار و فعالیت‌های اجتماعی برای زنان یک نیاز است و اگر محدودیت‌ها علیه زنان لغو نشود، مشکلات روحی و روانی در میان و زنان و دختران تشدید خواهد شد.
زنان در دو سال گذشته و پس از به قدرت رسیدن امارت اسلامی با محدودیت‌های زیادی از جمله ممنوعیت کار و تحصیل مواجه شده‌اند. بر اساس گزارش انستیتوت صلح امریکا، در کنار محرومیت زنان از کار و تحصیل، بیش از هفتاد فرمان محدود‌کننده در جریان دو سال گذشته به‌منظور سلب آزادی‌های فردی و اجتماعی زنان در افغاسنتان صادر شده است.
این در حالی است که سازمان ملل متحد روزدوشنبه، سی‌یکم اسد سال جاری به مناسبت روزجهانی «کارآفرینان» از تلاش‌‌های زنان متشبث در افغانستان تمجید کرد آنان را زنان «شگفت انگیز» خواند.
سمیه بهاری نیز رستورانتی را در کابل تاسیس کرده است. او دختر ۲۶ ساله‌ای است که در کابل زندگی می‌کند. او اخیرا رستورانتی را در ساحه شهر نو کابل تاسیس کرده و به شماری از دختران که از کار و تحصیل محروم شده‌اند کمک کرده تا در اینجا مشغول شوند.
نکته‌ی جالب در مورد رستورانت این است که سمیه نام آنرا «شمع» گذاشته و محیط آنرا «ویژه زنان و دختران» طراحی کرده است. زنان و دختران در این محیط امن که به ابتکار سمیه طرح و ساخته شده می‌توانند دور هم باشند و برای مدتی هرچند کوتاه از حس حقارت و دردی که بر آنان تحمیل شده دور باشند.
