تا حال چه تعداد زن و مرد این جامعه اهمیت دادیم که در مورد بدن زن، اختیار او بر بدنش، سلامت روحی و جسمی بدنش، تاثیرات پریود بر کار و تحصیل زن، فقر پریود( عدم دسترسی به لوازم بهداشتی بخاطر فقر و عدم آگاهی) و مواردی از این دست بدانیم؟ چقدر مهم دانستیم که آموزش در مورد بدن زن، پریود و یائسگی در مکاتب و نهادهای آموزشی اصل است؟
آنچه که امروز زمینه را در مورد ندانستن و سکوت در بحث پریود فراهم کرده است، نادیده گرفتن خود جنس زن و تابو بودن خود زن، بدن زن و اختیار او بر بدنش است. لازمه ی آغاز بحث، تابو نبودن خود زن و صحبت در مورد بدنش است.
روز جهانی بهداشت قاعدگی را همه فرصتی بدانیم که بیشتر در این مورد بخوانیم و با دیگران شریک بسازیم. قدم اول آگاهی است. این روز را فرصتی باید دانست که در مورد بدن خودمان و احترام به آن بیشتر بدانیم. بهداشت زنان مربوط به دوره‌ی بین شروع چرخه قاعدگی و یائسگی است. بهداشت قاعدگی از عوامل موثر در توانمندسازی و رفاه زنان در سراسر جهان محسوب می‌شود. بر اساس آمار بانک جهانی در سال ۲۰۱۸ میلادی، حداقل ۵۰۰ میلیون زن در سرتاسر جهان فاقد دسترسی مناسب به محصولات بهداشتِ قاعدگی هستند.
وزارت صحت، اطلاعات و فرهنگ، معارف و تحصیلات عالی و ولسی جرگه افغانستان از نهادهای مسئولِ ردیف اول برای زمینه سازی این امر هستند.
مراجع ایکه بتوانند فرصت های بیشتر آموزشی، آگاهی و خدمات رایگان بهداشتی را فراهم کنند. تلاش این مراجع برای سلامت جامعه بخصوص خانواده اصل است، اما آنچه با تاسف از آن آگاهیم جامعه‌ی در حال جنگ و خشونت ماست. این فضا زمینه را برای آگاهی و کنار زدن تابوها دشوار ساخته است و در بسیاری از موارد آنچه من و بیشمار دیگرمان با آن روبرو شدیم باورمند نبودن اکثر افرادِ این مراجع برای صحبت در این موارد است.
در نهایت مسئولیت من و شما سنگین تر خواهد بود که حداقل برای دانستن و آگاهی دادن در این موارد سعی بیشتر کنیم. این تلاش را از خود، خانواده و اطرافیان مان آغاز کنیم، با این سوال که چقدر در مورد بدن ات، سلامتی بدن ات، اختیارت بر بدن، پریود و تاثیرات آن بر بدن و زندگی ات میدانی؟
پرسش قدم آغازین برای فهمیدن و آگاهی است.
