در کنفرانس سرنوشت ساز ترکیه باید چند مساله به گونه جدی مطرح گردد

در کنفرانس سرنوشت ساز ترکیه باید چند مساله به گونه جدی مطرح گردد:

۱. ایجاد یک اداره موقت/ انتقالی برای یک دوره یک تا دو ساله.۲. وظیفه دولت موقت ویرایش قانون اساسی و ساختار نظام است. این اداره باید در نخستین اقدام خود کمیسیونی را برای ویرایش قانون اساسی و ساختار نظام بگمارد.

۳. برای طالبان صرف در صورت پذیرفتن آتش بس دایمی در دولت سهم و امتیازات داده شود. از جمله آزادی اسیران طالبان هم باید مقید به پذیرفتن آتش بس از سوی طالبان گردد. میزان مشارکت طالبان نباید از25درصد تجاوز کند.

۴. ادغام نیروهای نظامی طالبان و دولت ممکن نیست. باید برای طالبان نیروهای پلیس محلی ایجاد و برای آن بودجه جداگانه برای50هزار نفر در مناطق زیر کنترول شان در نظر گرفته شود. طالبان می توانند در مناطق خودشان طبق رسم و رواج های خودشان زندگی کنند.

۵. برای تامین امنیت کشور، باید ساحه کشور به هفت یا هشت رون امنیتی تقسیم گردد. در راس هر زون یک نفر از رجال برجسته بومی از سوی اداره مرکزی با صلاحیت های کامل نظامی، انتظامی و امنیتی داده شود‌. رییس زون در برابر دولت و پارلمان مسوول و پاسخگو است.

۶. اعاده کرسی نخست وزیری از نیازهای تاخیر ناپذیر است. کشور به صدراعظم مسوول و پاسخگو در برابر پارلمان نیاز دارد. به منظور پایان دادان به انحصارگرایی لگام گسیخته و تمرکز بیش از حد صلاحیت ها، قدرت و اختیارات در یک دست، صدراعظم باید از کلیه صلاحیت های مدیریتی و اقتصادی و مالی برخوردار باشد.

۷. به منظور تامین امنیت سراسری، پلیس باید بومی گردد. به این معنا که باید از سوی شوراهای ولایتی از جمع مردم بومی گماشته شود. در این حال اردوی ملی و امنیت ملی باید سراسری بماند.

۸. به منظور نهادینه ساختن دموکراسی باید ارگان های محلی قدرت همه انتخابی شوند. یعنی والی ها، ولسوال ها و شهرداران باید همه انتخابی شوند. مانند همه نظام های دموکراتیک در جهان. در این حال، صلاحیت والی ها و ولسوال ها باید مطلقا به مسایل اداری و اقتصادی محدود گردد. والی ها و ولسوال ها نباید در مسایل نظامی و انتظامی مداخله داشته باشند. اگر چنین جیزی مقدور نباشد، والی ها باید از جمع اعضای شوراهای ولایتی برگزیده شود. در عین حال برگزاری شوراهای ولسوالی ها از مسایل دارای اولویت و تاخیر ناپذیر است.

۹. کمک های بین المللی باید منطقه یی گردد. یعنی باید به گونه عادلانه و دادگرانه میان زون ها به شکل پروژه ها تقسیم گردد.

۱۰.در عرصه سیاست خارجی کشور باید به مشی بیطرفی مثبت و فعال سنتی بر گردد.