📍 کابل – با گذشت سه و نیم سال از سقوط نظام جمهوری افغانستان، سرنوشت بسیاری از سربازان پیشین همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در این میان، سرنوشت دو زن نظامی، عالیه عزیزی و نگار، نمادی از خشونت‌های پس از سقوط دولت پیشین است.
نگار؛ سرباز قربانی خشونت طالبان
🔸 نگار، عضو پولیس ملی، در ماه‌های پایانی حکومت جمهوری در زندان مرکزی غور کار می‌کرد.
🔸 پس از سقوط کابل و فرار اشرف غنی، فرمانده اعلی قوای مسلح، طالبان در تاریخ ۱۳ سنبله ۱۴۰۰، نگار را در شهر فیروزکوه به‌طرز فجیعی به قتل رساندند؛ در حالی که او هشت ماهه باردار بود.
🔸 محمدحنیف، پسر نگار، از لحظات وحشتناک این رویداد چنین روایت کرده است:
🗣 «دست‌وپای من و پدرم و دیگر اعضای خانواده را بستند، مادرم را کشتند و مغز سرش را با پیچ‌کش و چاقو بیرون کشیدند.»
عالیه عزیزی؛ ناپدیدشده در سایه طالبان
🔹 عالیه عزیزی، مدیر بخش زنانه‌ی زندان مرکزی هرات، یک ماه پس از قتل نگار ناپدید شد.
🔹 او در تاریخ ۱۰ میزان ۱۴۰۰، پس از دریافت تماس از یک مقام طالبان، برای ادامه وظیفه به زندان بازگشت و دیگر هرگز به خانه برنگشت.
🔹 با گذشت سه و نیم سال، هنوز از سرنوشت عالیه عزیزی خبری در دست نیست. در این مدت، گزارش‌هایی مبنی بر قتل او، زندانی شدن در پلچرخی کابل یا ازدواج اجباری با یک فرمانده طالبان منتشر شده است، اما هیچ‌کدام تأیید نشده‌اند.
طالبان همچنان سکوت کرده‌اند
🔻 طالبان هیچ‌گاه قتل نگار را نپذیرفتند و درباره سرنوشت عالیه عزیزی نیز هیچ پاسخی نداده‌اند.
🔻 این دو تنها نمونه‌ای از ده‌ها سرباز و مأمور نظامی پیشین هستند که پس از سقوط حکومت جمهوری به سرنوشت تلخی دچار شدند.
🔻 از زمان روی کار آمدن طالبان، گزارش‌های متعددی از بازداشت، شکنجه، قتل و ناپدیدسازی اجباری نظامیان پیشین منتشر شده است، در حالی که هیچ نهاد بین‌المللی پاسخگویی جدی در این زمینه نداشته است.
🖤 امروز، بسیاری از مردم افغانستان یاد قربانیان این دوران را گرامی می‌دارند، در حالی که حقیقت همچنان در سایه سنگین ترس و سرکوب باقی مانده است.
