
در سلسلهای قتلهای زنجیرهای هزارهها در ارزگان خاص، دو مرد دیگر که پدر و پسر بودهاند، توسط قاتلان بیرحم در حین عبور از یک منطقه پشتون نشین مانند حیوانات ذبح میشوند و عکسهای قربانیان مظلوم بسیار دلخراش است و قابل نشر نیست.
۱. نخبگان پشتون اعم از مولوی، سیاستمدار، تکنوکرات و روشنفکر باید به وجدان خود مراجعه کنند چرا علیه وجود نفرت و آسان شماری کشتار هزاره در میان افراد این جامعه اقدام مشترک نمیکنند و سکوت میکنند ؟ هیچ کسی نمیتواند ریشههای این کینه و بیرحمی غیر قابل وصف را جز نخبگان پشتون از میان جامعه پشتون محو و ریشه کن کند. این کشتارها به حدی در گذشته و حال و در جاهای گوناگون و توسط گروههای مختلف از طالب و داعش و…. رخ داده است که نمیتوان آن را فاقد زمینه اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و سیاسی در میان جامعه پشتون دانست.
۲. گفته میشود، قتلهای زنجیرهای در ارزگان توسط دو قومندان طالبان از خود ارزگان که یکی در پنجشیر میجنگد و دیگری در اندراب، سازماندهی میشوند. کنترل این دو قومندان پرنفوذ طالب تنها توسط مقامات بلند رتبه طالبان ممکن و میسر میباشد نه توسط مقامات محلی آنان.
۳. سکوت نخبگان و فعالان همه مردم افغانستان (زن، مرد، تاجیک ، ازبک، نورستانی، پشهای، بلوچ و…..) در برابر این جنایتها نیز شرم آور است و بسیار شرم آور است.
۴. اما از رهبران هزاره هیچیاد نمیکنم چون آنان فعلا دعواها و کشمکشهای شخصی و جناحی حل ناشدهای دارند که مهمتر از جان مردم هزاره است تا دیر نشده در سایه امنیت طالبانی به آنها رسیدگی کنند و یا در خارج نظاره گر اوضاع باشند.