اجساد در همه جا: اردوگاهی برای پناه دادن به خانوادههای فلسطینی در ویرانههای یک قبرستان در غزه
ساکنان محله شجاعیه در غزه با وجود شرایط سخت زندگی، بر تعهد خود به ماندن در کشور تأکید میکنند. آنها در خرابههای یک قبرستان تاریخی پناه گرفتهاند و با درد و رنج ناشی از جنگ و فقدان مواجه هستند.
![](https://i0.wp.com/kokchapress.com/wp-content/uploads/2025/02/photo_2025-02-08-13.39.43.jpeg?resize=780%2C470&ssl=1)
ویرانی عظیم ناشی از حملات اشغالگران اسرائیل به محله شجاعیه واقع در شرق شهر غزه، آوارگانی را که از جنوب نوار غزه به شمال آن بازگشته بودند، مجبور کرد به خرابههای یک قبرستان تاریخی پناه ببرند. این قبرستان بارها توسط ماشینهای اشغالگر اسرائيل قاتل در طول تهاجم مکرر ویران شده بود.
اکنون، بیش از 100 خانواده در گورستان تاریخی «توآنسا» زندگی میکنند، جایی که به شهادت اهالی، دو بار به طور کامل ویران و با بولدوزر تخریب شده است: بار اول در هنگام تخریب قبرستانهای باستانی و بار دوم پس از آن که اهالی از آن برای دفن شهدای جنگ استفاده کردند.
مصطفی جندیه، مدیر اردوگاه پناهگاه جنین، در گفتگو با الجزیره مبشر گفت که این کمپ بر روی خرابههای یک گورستان تاریخی ساخته شده است و جایگزینی برای آن وجود ندارد. وی توضیح داد که زمانی که آنها اقدام به آمادهسازی محل کردند، بهطور تصادفی با اجساد کشتهشدگان روبهرو شدند و افزود: “تعدادی از آنها همچنان در میان چادرهای آوارگان حضور دارند.”
سرما و باران در این روزها، درد و رنج آوارگان غزه را تشدید کرده و جندیه اضافه کرد که بارندگیهای شدید باعث پیدایش استخوانها و بقایای بسیاری از کشتهشدگان و شهدا شده است. او گفت: “مردم میترسند و ما در قبرستان میخوابیم و هر روز با چیزهای جدیدی مواجه میشویم و به احتمال زیاد هر جا اجساد دیگری را خواهیم یافت.”
جمیله ابوجبه، یکی از آوارگان در اردوگاه، در گفتگویی بیان کرد که هنگام تمیز کردن اطراف چادر خود، بقایای یک مرده را پیدا کرده و اظهار داشت که بسیار احساس ترس میکند. او توضیح داد: “ما خانه یا سرپناه دیگری نداریم و بچهها میتوانند بقایای مردگان را در حین بازی پیدا کنند.”
فرد آوارهای به نام علا الغافر نیز گفت که پس از تخریب کامل خانههایشان در محله شجاعیه، با 27 نفر از اعضای خانوادهاش در مرکز پناهگاهی که بر روی خرابههای قبرستان تونس ساخته شده، زندگی میکند. او تأکید کرد که این اقدام اجتنابناپذیر بوده است.
وی افزود: “برخی از اعضای خانوادهام به همین دلیل از زندگی در کمپ خودداری کردند و من مجبور شدم آنها را به مکان دیگری منتقل کنم.”
محمد حمود، کودک آوارهای که در این گورستان زندگی میکند، نیز به احساس ناراحتیاش اشاره کرده و گفت: “من و دوستانم سعی میکنیم از آن مکان دوری کنیم زیرا اساساً قبرستان است و میتوانیم استخوانها و افراد مرده را پیدا کنیم.”
این وضعیت انسانی وخیم در غزه، نیاز به کمکهای بشردوستانه و توجه بینالمللی فوری را بیشتر میکند و بر چالشهای موجود، صلح و ثبات در این منطقه تأکید دارد.