اختلافات داخلی طالبان: نبرد قدرت یا اختلاف نظر؟
پس از تسلط دوباره‌ی طالبان بر افغانستان، اختلافات داخلی میان رهبران این گروه به یک موضوع خبرساز تبدیل شده و تأثیرات قابل توجهی بر وضعیت کشور و روابط جهانی دارد. گزارش‌ها از تشدید این اختلافات میان هبت‌الله آخندزاده و سراج‌الدین حقانی حکایت دارند.
از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، اختلافات داخلی میان رهبران ارشد این گروه بارها در کانون توجه قرار گرفته و تأثیرات آن بر امنیت، ثبات و روابط خارجی افغانستان قابل مشاهده است. در روزهای اخیر، گزارش‌های متعدد از تشدید این اختلافات، به ویژه میان هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، و سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت داخله و رهبر شبکه حقانی، منتشر شده است.
سایر اختلافات نیز میان عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی رییس‌الوزرای طالبان و محمد یعقوب مجاهد، سرپرست وزارت دفاع وجود دارد. گزارش‌ها حاکی از آن است که به دلیل این اختلافات، میان محافظان عبدالغنی برادر و ملا محمد حسن آخند، رییس‌الوزرای طالبان درگیری به وقوع پیوسته که منجر به زخمی شدن ملا برادر شده است.
علاوه بر این، برخی از اعضای غیرپشتون طالبان نیز از نحوه حکومت‌داری این گروه ناراضی هستند و مدتی است که فصیح‌الدین فطرت، رییس ستاد ارتش طالبان، به دلیل نگرانی‌های داخلی، به دفتر خود حاضر نشده است.
در واکنش به این گزارش‌ها، ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان در گفت‌وگویی به وضعیت موجود اشاره کرد و اختلافات رهبران طالبان را «اختلاف دیدگاه» طبیعی عنوان کرد. به گفته او، این اختلافات گاهی رسانه‌ای و علنی شده و به روند اجرایی حکومت‌داری تأثیری ندارد.
ولی واقعیت این است که اختلافات میان رهبران حاکم بر یک کشور نمی‌تواند صرفاً «اختلاف دیدگاه» باشد، بلکه تأثیرات ملموس و قابل توجهی را بر روند حکومت‌داری و امنیت عمومی به دنبال دارد. مجاهد در حالی این موضوع را رد کرد که به‌طور مشخص توضیح نداد که این اختلافات دقیقاً بر سر چیست.
در این گزارش‌ها به انتقادات سراج‌الدین حقانی و افراد نزدیک به او از تصمیمات هبت‌الله آخندزاده اشاره شده است، که شامل تغییرات در زمینه آموزش و تحصیل دختران و تعامل با جامعه جهانی می‌باشد. سراج‌الدین حقانی به تازگی به امارات متحده عربی سفر کرده است و گزارش‌ها نشان می‌دهد که عباس استانکزی، معاون سیاسی وزارت خارجه نیز اخیراً از هبت‌الله آخندزاده دستور بازداشت دریافت کرده و به ابوظبی فرار کرده است.
اختلافات میان این رهبران به نظر می‌رسد ریشه در انحصار قدرت هبت‌الله آخندزاده دارد. او با سلب صلاحیت از وزارت‌خانه‌ها و مقام‌های طالبان، بسیاری از اختیارات آن‌ها را محدود کرده و به‌خصوص کنترل توزیع اسلحه را به دفتر خود منتقل کرده است. این نوع اقدامات احساس حاشیه‌نشینی را در میان دیگر اعضای طالبان ایجاد کرده و آن‌ها در جستجوی راه‌هایی برای نشان دادن نارضایتی خود هستند.
