به تازگی، گروهی از ستاره‌شناسان موفق به شناسایی بزرگ‌ترین جت رادیویی تاریخ شده‌اند که عرض آن دو برابر کهکشان راه شیری است. این جرم آسمانی باستانی به زمان شکل‌گیری کیهان، زمانی که جهان تنها ۱۰ درصد از سن فعلی خود را داشته است، بازمی‌گردد.
این جت غول‌پیکر حداقل ۲۰۰ هزار سال نوری وسعت دارد و به عنوان مهم‌ترین جت رادیویی در کیهان اولیه توصیف شده است.
این کشف با استفاده از شبکه تلسکوپ‌های رادیویی آرایه فرکانس پایین (LOFAR) در اروپا انجام شد. مشاهدات اضافی نیز با استفاده از تلسکوپ‌های بہتر، شامل طیف‌نگار مادون قرمز تلسکوپ شمالی Gemini در هاوایی و تلسکوپ Hobby-Eberly در تگزاس صورت گرفت.
محققان بر این باورند که جت‌های رادیویی به‌وجود آمده توسط سیاه‌چاله‌هایی با جرم زیاد در مرکز اختروش‌ها هستند که به دلیل گرانش قوی خود مواد اطراف را جذب می‌کنند. این فرآیند باعث تولید مقادیر زیادی انرژی و انتشار جت‌های پرانرژی به فضا می‌شود.
بسیاری از این جت‌ها معمولاً در اوایل تاریخ کیهان منتشر می‌شدند، و گلودمانز، محقق فوق دکتری در NOIRLab بنیاد ملی علوم، اظهار کرد: «این نشان می‌دهد که برای تشکیل چنین جت‌های قدرتمندی در کیهان اولیه، نیازی به سیاه‌چاله‌ای بسیار عظیم نیست.»
به گفته کارشناسان، تابش پس‌زمینه مایکروویو کیهانی که از ۱۳.۸ میلیارد سال پیش برجای مانده است، ممکن است نور رادیویی اجرام دوردست را کاهش دهد و بر توانایی درک و مشاهده آن‌ها تأثیر بگذارد.
کشف این جت رادیویی عظیم نه تنها درک ما از فیزیک کیهانی را افزایش می‌دهد، بلکه بر اهمیت تحقیقات نجومی و همکاری‌های بین‌المللی در این زمینه تأکید می‌کند. این موفقیت می‌تواند به درک بهتری از شکل‌گیری کهکشان‌ها و شناسایی مختصات دیگر جت‌های رادیویی در آینده منجر شود.
