اکنون درگیری بین نیروهای جبهه مقاومت ملی و گروه طالبان دست کم در سه ولسوالی ولایت بدخشان جریان دارد.
بر اساس گزارش منابع محلی، طالبان هزاران نیرو را در بدخشان مستقر کرده‌اند و با تمام امکانات و تجهیزات در برابر نیروهای جبهه مقاومت ملی به نبرد ادامه می‌دهند.
ولایت بدخشان که هم مرز با کشورهای تاجیکستان، پاکستان و چین است، برای گروه طالبان از اهمیت ویژه برخوردار است و بسیاری از مقامات ارشد این گروه در یک سال گذشته مرتب به این ولایت سفر کرده‌اند.
جبهه مقاومت ملی افغانستان نیز در بدخشان از نفوذ و وقدرت ویژه برخوردار است و این ولایت یکی از پایگاه‌های اصلی این جبهه به شمار می‌رود.
در یک سال گذشته، تمرکز جبهه مقاومت و مرکز اصلی درگیری ولایت پنجشیر بود، اما اکنون درگیری‌ها در پنجشیر تا حدودی فروکش کرده است و کم کم به ولایت‌های شمال افغانستان کشانده شده است.
گسترش دامنه مقاومت
از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان، مقاومت علیه این گروه هر روز رو به گسترش بوده است و دامنه جغرافیایی آن در حال توسعه است.
با توجه به سیاست‌های سرکوبگرانه گروه طالبان علیه اقوام غیر پشتون در افغانستان، نارضایتی‌ها در برابر این گروه هر روز بیشتر افزایش می‌یابد و مردم بیشتر از هر زمانی به مقاومت مسلحانه علیه ظلم و ستم این گروه فکر می‌کنند.
مقاومت علیه گروه طالبان ابتدا از ولایت پنجشیر آغاز شد و سپس به انداراب‌های ولایت بغلان، تخار، سرپل و بدخشان گسترش یافت و احتمال دارد که مقاومت علیه طالبان در ولایت‌های دیگر نیز در آینده نزدیک آغاز شود.
گسترش دامنه مقاومت به شمال افغانستان که همواره در سیاست افغانستان و به ویژه در جنگ، نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز داشته است، می‌تواند سلطه طالبان بر افغانستان را با چالش جدی مواجه کند و کم کم زمینه برای حذف این گروه از رأس قدرت در افغانستان را فراهم کند.
به تازگی اتحادیه اروپا نیز گفته است که اکنون بسیاری‌ها در افغانستان به تغییر رژیم در این کشور امیدوار شده‌اند و بقای گروه طالبان با پرسش‌های جدی مواجه است.
این اظهار نظرها نشان می‌دهد که اکثریت مردم افغانستان به این باور رسیده‌اند که گروه طالبان نمی‌تواند کشور را اداره و حاکمیت این گروه بر سرنوشت مردم نباید ادامه پیدا کند.
بدون تردید، اگر طالبان رویکرد خودرا نسبت به حکومت داری در افغانستان تغییر ندهند، در کوتاه ترین مدت، شاهد قیام عمومی از هر گوشه کشور خواهند بود و در پی آن برای همیشه از صحنه قدرت و سیاست افغانستان حذف خواهند شد.
تداوم کشار اسیران جنگی توسط طالبان
از ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ میلادی تاکنون، جنگ در بخش‌های از کشور علیه گروه طالبان ادامه داشته است و اکنون نیز این جنگ هر روز گسترده تر می‌شود.
اما برخورد گروه طالبان با اسیران جنگی، خلاف تمام قوانین بین‌المللی و عرف‌های پذیرفته شده جهانی است و چه بسا که جنایت جنگی به شمار می‌رود.
در روزهای اخیر که درگیری در ولایت بدخشان جریان داشته است، منابع محلی گزارش داده‌اند که این گروه دست کم ۲۲ اسیر جنگی را با دستان بسته تیرباران کرده‌اند و یک نفر را سر بریده‌اند.
این نوع برخورد با اسیران جنگ، دقیقا همان رویکرد یک گروه تروریستی است که در بییست سال گذشته به هیچ قانون و اصولی پابند نبوده است و تا توانسته‌اند مردم بی‌گناه افغانستان را کشته‌اند، تیرباران کرده‌اند و سر بریده‌اند.
حزب جمعیت اسلامی افغانستان که یکی از احزاب مطرح این کشور به شمار می‌رود که در واکنش به کشتار اسیران جنگی توسط جنگجویان طالبان، گفته است که«ممکن است مردم افغانستان برای مدتی هزینه تحمیل توطئه‌آمیز گروه طالبان بر سرنوشت سیاسی کشور و ظلم این گروه را بپردازد، اما یقیناً این معادله خون و جنایت پایان خواهد یافت.»
این واکنش نشان می‌دهد که اکنون گروه‌های مختلف سیاسی در افغانستان، به این نتیجه رسیده‌اند که راه‌های گفتگو و مذاکره با گروه طالبان کم کم مسدود می شود و راهی بجز مقاومت مسلحانه نمی‌ماند.
بدون تردید گروه طالبان باید در مورد کشتارهای غیرقانونی و تیرباران کردن غیرنظامیان در بدخشان، پنجشیر، بلخاب، بهسود و سایر مناطق کشور پاسخگو باشد.
مسئولان این گروه باید از سوی جامعه جهانی و نهادهای بین المللی تحت فشار قرار گیرند و باید مقاماتی که در این جنایات دخیل هستند، در محاکم بین‌المللی، محاکمه شوند تا عدالت در حق قربانیان جنگ، تأمین شود.
هر نوع مماشات در قبال رفتارهای فراقانونی گروه طالبان، ظلم و جفا در حق قربانیان بیست سال جنگ و خونریزی در افغانستان است.
