این‌روزها که بحث ایجاد حکومت جدید در افغانستان گرم است و در محافل سیاسی کشور صحبت از «مشارکت» همه اقوام و اقشار جامعه به میان می‌آید، محمد محقق، پژوهشگر دینی و سفیر پیشین افغانستان در مصر، این مسئله را به بحث گرفته و یاداشتی به شرح زیر در صفحه فیسبوکش نوشته است:
اگر قرار است در افغانستان حکومت مشارکتی شکل بگیرد، مشارکت باید مشارکت مردم باشد نه مشارکت دلالان و معامله‌گران. مشارکت مردم یعنی شوراهای ولسوالی‌ها، شوراهای ولایتی و شهرداری‌ها به انتخاب مردم باشد، و صلاحیت هر یک از این نهادها و دستگاه‌ها در چارچوب قانون مشخص شده باشد. همچنان، مشارکت مردم یعنی اهل هر منطقه و زون کشور در اداره منطقه خود استقلال داشته باشند و والیان و رئیسان شان را از دور دست‌ها بر اساس وابستگی گروهی بر سر شان نصب نکنند. مشارکت مردم یعنی احزاب، اتحادیه‌های صنفی، انجمن‌ها، و سایر تشکل‌ها اجازه فعالیت و حق سهم‌گیری در رتق و فتق امور خود را داشته باشند. مشارکت مردم یعنی قوای سه‌گانه دولت دارای استقلال تام باشند، و قوه مجریه که حکومت است در کار آن دو قوه دیگر دخالت نکند. حکومت مشارکتی یعنی به خصوصیات فرهنگی، مذهبی، زبانی و هویتی هر قوم و تبار کشور احترام گذاشته شود و به تبعیض تاریخی ممتد پایان داده شود. مشارکت مردم از طریق به رسمیت شناختن شهروند آزاد و برخوردار از حقوق اساسی تحقق می‌یابد. مشارکت نمایشی و فرمایشی مشارکت نیست و بحران کشور را ژرفای بیش‌تر خواهد بخشید.
