راس هرم: تصمیم گیر و پالیسی ساز؛ دیوبندی های دارای افکار افراطی همچون (به اصطلاح) امیر المومنین شان، شیخ عیدالحکیم، ندا محمد و غیره به شمول مشاورین افغان، القاعده و جیش محمد شان!
لایه وسطی: بعضی از وزرا و معین هاییکه بخاطر حفظ مال و منال شان در صدد باز نمودن راه تعامل با جامعه بین المللی هستند؛ همچون ملا برادر، یعقوب و سراج و غیره.
قاعده: جنگجویان عادی که ماشین جنگی طالبان را تشکیل میدهد، که برای مدت بیست سال در ضدیت با تمدن و پیشرفت شستشوی مغزی شده اند!
نتیجه گیری: اتکای طالبان منحیث یک گروه نظامی/تروریستی بر ماشین جنگی یا قاعده هرم است، که کاملن در اختیار راس هرم قرار دارد. رابطه بین راس و قاعده رابطه امیر و رعیت، رابطه اطاعت و بغاوت، رابطه دینی و الاهیاتی است. لایه وسطی میدانند که با صدور یک فتوا نابود میشوند و هر گز نمیتوانند مستقلانه عمل نمایند.
ینا براین هر گونه تلاش برای تقسم نمودن طالبان به تندرو و میانه رو و یا هم امید برای تغیر تفکر طالبانی تلاش باطل و تکرار همان توهم زمان بستن قرار داد دوحه است.
اینکه بعضی ها در صدد قباحت زدایی از آنانیکه تا دیروز مکاتب را انفجار میدادند و با همه نهاد ها و ارزش ها در جنگ و خصومت بودند، هستند حرف و حدیث تازه ی نیست. مگر همین ها نبودند که برای سفید سازی چهره های اینها در نیویارک تایمز مقاله مینوشتند!؟
طالب هر گز تغیر نخواهد کرد، بلکه طالب در پی تغیر افغانستان به یک سیاه چاله غیر قابل برگشت هستند. سیاه چاله ای که منافع دیگران در آن تامین گردد. به همین منظور در ملک خدادادی به نام افغانستان به قدرت رسانیده شدند!
