- نظامی و امنیتی: ممکن است افزایش تنش‌ها به درگیری‌های نظامی و حتی جنگ‌های مرزی منجر شود. با توجه به اینکه هر دو کشور دارای سلاح‌های هسته‌ای هستند، خطر بروز بحران‌های هسته‌ای نیز وجود دارد.
- اقتصادی: وضعیت بی‌ثبات می‌تواند به کاهش سرمایه‌گذاری خارجی و کاهش رشد اقتصادی در هر دو کشور منجر شود. تجارت میان‌مرزی ممکن است مختل شود و این موضوع بر معیشت مردم در مناطق مرزی تأثیر بگذارد.
- انسان‌دوستانه: در صورت بروز درگیری‌های نظامی، مهاجرت اجباری و افزایش شمار پناهجویان می‌تواند بحران‌های انسانی و مشکلات امدادرسانی در منطقه را تشدید کند.
- اجتماعی و سیاسی: تشدید تنش‌ها می‌تواند به تقویت احساسات ملی‌گرایانه و افراطی‌گری در هر دو کشور دامن بزند، که ممکن است فضا را برای راه‌حل‌های سیاسی مسالمت‌آمیز محدود کند.
- منطقه‌ای و بین‌المللی: تنش‌ها ممکن است بر روابط کشورهایی که با هند و پاکستان ارتباط نزدیکی دارند تأثیر بگذارد و موجب بی‌ثباتی بیشتر در منطقه جنوب آسیا شود. قدرت‌های جهانی نیز ممکن است در جهت کاهش تنش‌ها و جلوگیری از بی‌ثباتی بیشتر وارد عمل شوند.
برای کاهش تنش‌ها، استفاده از دیپلماسی فعال، گفتگوهای دو جانبه و میانجی‌گری بین‌المللی بسیار حائز اهمیت هستند.
