کوچ اجباری شهروندان گیزاب دایکندی | بی‌جاشدگان نگران از آغاز فصل سرد و آرزوی بازگشت به خانه
خانواده‌هایی که از برخی روستاهای ولسوالی گیزاب ولایت دایکندی توسط خوانین محلی، «کوچی‌ها» و «پشتون‌ها»ی ولسوالی گیزاب دایکندی و چهارچینوی ارزگان کوچ داده شده‌اند، می‌گویند که در وضعیت بسیار ناگوار و رقت‌باری شب و روز می‌گذرانند.
آنان می‌گویند که در مجموع حدود ۷۴۰ خانواده از چندین روستای ولسوالی گیزاب ولایت دایکندی به اجبار کوچ داده شده‌اند و شماری از آن‌ها در دشت‌ها و بیابان‌ها بود‌و‌باش می‌کنند. ۴۰۰ خانواده در روز اول ماه میزان سال روان، از روستای «کندیر» ولسوالی گیزاب وادار به کوچ شدند و به تعقیب آن روز جمعه، دوم میزان، حدود ۳۰۰ خانواده از روستای تگاب‌دار این ولسوالی خانه‌های‌شان را ترک کردند و به روستاهای همجوار و شهر نیلی، مرکز دایکندی، پناه بردند.
همین‌طور منابع مردمی به روزنامه ۸صبح می‌گویند که دست‌کم ۳۰ خانواده از روستای «ارگ» منطقه لوره‌شیو ولسوالی گیزاب نیز کوچ داده شده‌اند که به شمول این سه روستا، قرار بود باشنده‌گان ۱۵ روستا کوچ داده شوند. شمار دقیق خانواده‌های روستای ارگ مشخص نیست. به گفته یکی از باشنده‌گان محل ۴۰ خانواده در این روستا زنده‌گی می‌کردند، اما باشنده دیگر این منطقه شمار خانواده‌ها را ۲۰ الی ۳۰ خانواده گفت.
در همین حال، یک باشنده روستای تگاب‌دار که به شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی، پناه برده است،می گوید که برخی از خانواده‌ها به ولسوالی‌های کیتی و کجران و شمار زیاد دیگر به مناطق «لوره‌شیو» و «بیری» ولسوالی گیزاب در خانه‌های مردم و یا زیر درختان و در دشت و صحرا شب و روز می‌گذرانند.
این آواره‌گان اجباری می‌گویند که در زمان کوچ کردن، نتوانسته‌اند محصولات زراعتی و مواشی‌شان را نیز با خود انتقال دهند. براساس چند قطعه نوار ویدیویی که در اختیار روزنامه ۸صبح قرار گرفته است، اکنون یک تعداد از این خانواده‌ها در یک حالت بسیار بد و رقت‌بار زنده‌گی می‌کنند. یکی از باشنده‌گان محل در این نوارهای ویدیویی می‌گوید که مواشی و محصولات زراعتی آن‌ها سر جای‌شان باقی مانده و نمی‌دانند فصل زمستان را چگونه پشت سر بگذارند.
پیرمردی که با نواده‌گان از منطقه ارگ لوره شیو ولسوالی گیزاب مجبور به ترک خانه خود شده است
یک مرد سال‌خورده دیگر که باشنده روستای ارگ ولسوالی گیزاب است، می‌گوید کسانی که آن‌ها را به زور کوچ داده‌اند، تمامی محصولات زراعتی آن‌ها را نیز ضبط کرده‌اند. با توجه به این‌که فصل سرما و زمستان در راه است، آواره‌گان اجباری ولسوالی گیزاب ولایت دایکندی نگران‌اند که زمستان پیش رو را چگونه سپری کنند. نداشتن سرپناه و همین‌طور نبود مواد خوراکی برای زمستان، از مشکلات عمده آواره‌گان گیزاب است.
آنان از سازمان‌ها و نهادهای کمک‌کننده می‌خواهند که در پیوند به وضعیت کوچ داده شده‌ها توجه داشته باشند و در قسمت تأمین سرپناه و مواد غذایی آن‌ها اقداماتی را روی دست گیرند.
گفتنی است که به تاریخ پنجم ماه میزان سال جاری، هم‌زمان با واکنش‌های گسترده مردمی در پی کوچ اجباری باشنده‌گان گیزاب دایکندی، مسوولان طالبان دستور دادند که روند کوچ اجباری تا بهار سال آینده به تعویق بیفتد و با گرم شدن هوا و فعال شدن دستگاه قضایی، به این جنجال خاتمه داده شود. صدیق‌الله عابد، فرمانده امنیه طالبان برای ولایت دایکندی، پیش‌تر به رسانه ها گفته بود که در مورد باشنده‌گان دو روستای کندیر و تگاب‌دار که قبلاً کوچ داده شده‌اند، تاکنون تصمیم واضح گرفته نشده است که به مناطق‌شان برگردانده می‌شوند و یا تا زمان حل قانونی موضوع، در جایی دیگر به زنده‌گی ادامه می‌دهند. او گفته بود که اگر راه‌حل برگشتاندن دوباره مردم به مناطق اصلی‌شان باشد، آواره‌ها به خانه‌های‌شان برگردانده خواهند شد. با وجودی که نزدیک به یک هفته از تعویق کوچ اجباری مردم می‌گذرد، اما تاکنون سرنوشت کسانی که کوچ داده شده‌اند، روشن نیست.
براساس معلومات برخی متنفذان ولسوالی گیزاب دایکندی، به جز روستای تگاب‌دار که طرف دعوای آن یکی از خوانین محلی منطقه «خلج» است، در دیگر روستاها کوچی‌ها و پشتون‌های ولسوالی‌های چهارچینو و گیزاب ادعای ملکیت کرده‌اند.
