کابل – ما صحبت‌های اخیر ضمیر کابلوف نمایندهٔ ویژهٔ رئیس جمهوری فدراتیف روسیه برای افغانستان را در برخی رسانه‌ها پیرامون آمادگی طالبان برای دستیابی به راه حل سیاسی و «احتمال استیلای بالقوهٔ طالبان بر قدرت» بررسی کردیم.
طالبان از زمان امضای موافقتنامهٔ دوحه، تعهدات‌شان را در قبال کاهش خشونت‌ها، قطع روابط با گروه‌های تروریستی و انجام مذاکرات جدی روی آتش‌بس و رسیدن به توافق سیاسی پیهم نقض کرده اند. عملکرد طالبان نشاندهندهٔ این واقعیت است که طالبان برخلاف اظهارات‌شان، در عمل، آمادهٔ حل سیاسی بحران افغانستان نیستند.
در مقابل، دولت افغانستان تمام تعهداتش را به‌شمول رهایی بیش از شش‌هزار زندانی طالبان برآورده نموده و پیوسته بر مذاکرات بامحتوا روی مسایل اساسی از جمله آتش‌بس فوری تأکید نموده است. در همین راستا، جمهوری اسلامی افغانستان هیأت مذاکراتی باصلاحیت را تشکیل داده و با تعهد کامل در مذاکرات صلح دوحه، به شمول دور سوم کنونی، شرکت نموده است. همچنان برای اثبات جدیت و تعهد خویش به پروسهٔ صلح، اخیراً جمهوری اسلامی افغانستان هیأت عالیرتبهٔ سیاسی را برای حمایت از تیم مذاکراتی جمهوری و برای پیشبرد گفتگوهای صلح با طالبان به دوحه فرستاد؛ اما با وجود این تلاش‌ها، تا هنوز نشانه‌یی از تعهد طالبان برای قطع خشونت‌ها، اجتناب از راه حل نظامی، و رسیدن به توافق سیاسی دیده نمی‌شود.
اگر آقای کابلوف به اطلاعات و دریافت‌های قابل اعتماد و مشخصی دسترسی دارند که ارادهٔ واقعی طالبان را برای حل مسالمت‌آمیز جنگ به نمایش گذارد، با ما در میان گذارند تا مطابق به آن به پیشرفت‌های بیشتری در روند صلح نایل آییم.
از دید ما، مطرح‌کردن امکان دستیابی نظامی طالبان به قدرت سیاسی در مغایرت با اعلامیهٔ نشست «ترویکای گسترده» مسکو و قطع‌نامهٔ ۲۵۱۳ شورای امنیت سازمان ملل و مخالفت جامعهٔ جهانی با برگشت امارت طالبانی، قرار دارد.
ما از تلاش‌های صلح روسیه در چارچوب فارمت مسکو، ترویکای گسترده و شورای امنیت سازمان ملل متحد قدردانی می‌نماییم. ما انتظار داریم تا شرکای بین‌المللی‌مان طالبان را در قبال تعهدات‌شان مسؤول قرار داده و فشارهای لازم را بر آن‌ها وارد نمایند تا مطابق به خواست جامعهٔ جهانی، به‌ویژه کشورهای عضو ترویکای توسعه‌یافته و حامیان قطع‌نامهٔ ۲۵۱۳ شورای امنیت سازمان ملل، این گروه دست از خونریزی برداشته و به راه حل سیاسی از طریق مذاکرات واقعی و معنادار تن دهند.
