کشف دانشمندان از شواهد واقعی داستان آفرینش: «آدم و حوا» ۲۰۰ هزار سال پیش زندگی میکردهاند
داستان آدم و حوا، برخلاف باورهای دینی متداول، ممکن است حقیقت تاریخی داشته باشد. تحقیقات جدید نشان میدهند که این دو شخصیت نه تنها از یک زن و مرد مشترک به وجود آمدهاند، بلکه دورانی که در آن زندگی میکردند، میتواند به حدود ۲۰۰ هزار سال پیش بازگردد.

داستان آدم و حوا، به عنوان اولین مرد و زن بر روی زمین، در کتب مقدس ادیان ابراهیمی روایت شده است. این داستان به طور گستردهای شناخته شده و باورهای مذهبی بسیاری را پایهگذاری کرده است. اما جدیدترین تحقیقات علمی نشان میدهد که ممکن است شواهدی برای صحت برخی از ابعاد این داستان وجود داشته باشد.
دانشمندان توانستهاند به شواهدی دست یابند که نشان میدهد تمام انسانهای معاصر نسبت به یک زن، که به حوا میتوکندریایی مشهور است، ریشه دارند. این زن، حدود ۲۰۰ هزار سال پیش در آفریقا زندگی میکرده و دیانای او به صورت میتوکندریایی از طریق نسلها منتقل شده است.
به همین ترتیب، دانشمندان به وجود فردی به نام «آدم کروموزوم Y» نیز پی بردهاند که جد مشترک مردان امروز از طریق خط پدری است. این افراد قدمتی بالغ بر ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزار سال دارند، اما هیچ شواهدی مبنی بر اینکه این دو نفر همدیگر را ملاقات کرده باشند یا تنها زوج انسانی زمان خود بودهاند، وجود ندارد.
شواهد باستانشناسی و تأثیرات فرهنگی
باستانشناسان شواهد مشهودی یافتهاند که نشان میدهد بهشت توصیف شده در کتب مقدس ادیان ابراهیمی، ممکن است واقعیت تاریخی داشته باشد. این شواهد به باغ عدن اشاره دارند که در آن آدم و حوا زندگی میکردند و سرزمینی پر از نعمت و فراوانی وصف شده است.
عهد عتیق به توصیف موقعیت جغرافیایی باغ عدن پرداخته و از رودهایی مانند دجله و فرات نام میبرد که امروز نیز در عراق جریان دارند. دیگر رودها، جیحون و سیحون، به وضوح معلوم نیستند و همین موضوع باعث بروز نظریههای مختلف در مورد محل واقعی باغ عدن شده است.
منطقه بینالنهرین، به عنوان موطن اولیه کشاورزی و اهلی کردن حیوانات، بهویژه در ۱۰ تا ۲۰ هزار سال پیش، مورد توجه قرار گرفته و ممکن است باغ عدن در این ناحیه واقع شده باشد. پروفسور اریک کلاین، باستانشناس دانشگاه جورج واشنگتن، بیان میکند که این منطقه ممکن است به دلیل اختراع آبیاری در هزاره چهارم پیش از میلاد، به نوعی بهشت کشاورزی برای ساکنان محلیاش تبدیل شده باشد.
شباهتهای اسطورهای
بسیاری از قدیمیترین اسطورههای بینالنهرین، چنین تداعیهایی با روایت خلق در کتاب مقدس دارند. سومریان باستان، به عنوان اولین تمدن انسانی، اسطورهای به نام «اِنوما اِلیش» را ثبت کردهاند که به وضوح شباهتهای بنیادی با داستان آدم و حوا دارد. برخی باستانشناسان معتقدند که این شباهتها نشان میدهد که اسطوره سومری در طول زمان به اسرائیلیان منتقل شده و سپس به تورات راه یافته است.
اگر این فرضیه صحیح باشد، منطقی به نظر میرسد که داستان آدم و حوا یک روایت قدیمی درباره منشاء تمدن انسانی باشد که در نزدیکی ایران امروزی به وقوع پیوسته است.