مشروعیت ناخواسته؛ «چگونه آمریکا به گروه طالبان مشروعیت غیر رسمی داده است؟

در گزارش سیگار آمده است که قانون گذاران آمریکا باید این موضوع را مد نظر داشته باشند که کمک ها به افغانستان که چه ماهیت بشردوستانه باشند که از انواع دیگر کمک باشند، ممکن است به صورت ناخواسته به گروه طالبان چه در سطح بین المللی و چه در سطح داخلی، مشروعیت بدهد.

در گزارش سیگار این سئوال مطرح شده است که«با توجه به سوءاستفاده رژیم طالبان از زنان، این سوال مهم را پیش‌ روی سیاست‌گذاران می‌گذارد که آیا ایالات متحده می‌تواند به کمک‌های خود به افغانستان بدون منفعت یا حمایت از طالبان ادامه دهد؟»

بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان در گزارش خود آورده است که آمریکا از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان در آگست 2021 میلادی، هشت میلیارد دالر به افغانستان کمک کرده است.

سیگار گفته است که این مبلغ شامل بیش از دو میلیارد دالر کمک های بشردوستانه و توسعه ای، 3.5 میلیارد دالر کمک به صندوق وجهی ویژه افغانستان] از پول های منجمد شده افغانستان در آمریکا[ و 2.7 میلیارد دالر برای انتقال، غذا و اسکان مهاجران افغانستان در آمریکا، می شود.

«عادی سازی طالبان»

گزارش سیگار در حالی نشر شده است که در این اواخر شهروندان افغانستان، مقامات آمریکایی و سازمان ملل متحد را به «عادی سازی» طالبان در سطح بین المللی و در افغانستان متهم می کردند.

به باور شهروندان افغانستان، دیدارهای مقامات آمریکایی و کشورهای غربی با گروه طالبان در سطوح مختلف و در مقابل چشمان رسانه های جهان، «تلاش برای عادی سازی پدیده طالبان و تروریزم» در سطح بین المللی است.

آنها به این باور هستند که تلاش ها برای عادی سازی گروه طالبان در سطح جهان، به هدف «به رسمیت شناختن» این گروه انجام می شود.

از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان، مقامات آمریکایی تاکنون بارها با مقامات ارشد گروه طالبان دیدار و گفتگو کرده است.

بیشتر این دیدارها در کشورهای قطر و امارات متحده عربی انجام شده است که خود از سوی شهروندان افغانستان به «لابی» برای طالبان متهم هستند.

گزارش سیگار نشان می دهد که سئوالهای که برای شهروندان افغانستان در مورد اهداف روابط آمریکا با گروه طالبان به وجود آمده است، به میزان بسیار بالا دقیق و به جا بوده است.

این گزارش همچنین نشان می دهد که تلاش ها برای عادی سازن گروه طالبان در سطح جهان، چه اندازه وسیع است و با چه دقت و مهارتی انجام می شود.

«استفاده جویی از کمک های بشردوستانه»

آمریکا، کشورهای اروپایی و سازمان ملل هدف خود از تعامل با گروه طالبان را فراهم کردن زمینه توزیع کمک های بشردوستانه به مردم افغانستان اعلام کرده اند.

بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد، بیش از 28 میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک های بشردوستانه دارند و برای این منظور، نیاز به تعامل با گروه طالبان است.

آنها اما همواره تأکید کرده اند که این تعاملات به معنی به رسمیت شناختن گروه طالبان نیست و این گروه تا زمانی که پیش شرط های جامعه جهانی را رعایت نکند، به رسمیت شناخته نخواهد شد.

اما مقامات گروه طالبان، به ویژه امیر خان متقی سرپرست وزارت امور خارجه این گروه، بارها به رسانه ها گفته است که «تعامل با جامعه جهانی به گونه رسمی جریان دارد» و آن را نوعی مشروعیت به این گروه تلقی کرده است.

صحبت های مقامات گروه طالبان، تداوم تعامل کشورهای غربی با طالبان با وجود افزایش صدور فرامین تندروانه از سوی این گروه و گزارش سیگار را وقتی که کنارهم قرار دهیم، در می یابیم که تعاملاتی که «به بهانه» توزیع کمک های بشردوستانه با گروه طالبان انجام شده استف «نوعی تلاش» برای به رسمیت شناختن گروه طالبان و یا دست کم «عادی سازی» و «سفیدنمایی» این گروه بوده است.

با وجود اینکه «تلاش های پنهانی» برای به رسمیت شناختن گروه طالبان در افغانستان، از سوی کشورهای مختلف جریان دارد، اما هنوز هیچ کشوری حکومت این گروه را به رسمیت نشناخته است.

اکنون این سئوال مطرح می شود که چه کشوری و چه زمانی برای به رسمیت شناختن گروه طالبان پیش قدم خواهد شد؟!