Pedram: The internal guests of the Herat security meeting are the agents of the traitorous Karzai and Ghani regimes

عبدالطیف پدرام، رهبر حزب کنگره ملی افغانستان گفته است، شرکت کنندگان نشست دوشنبه افرادی‌اند که منتظر اند، دستی از آن سوی اقیانوس‌ها دراز شود و این ها را مانند سال ۲۰۰۱ بر گرده‌های مردم تحمیل کند.

رهبر حزب کنگره‌ ای ملی و نماینده پیشین مجلس نمایندگان افغانستان دلیل شرکت نکردن در نشست دوشنبه را حضور افرادی به گفته وی “ابزار دست شئونیزم پشتونی” عنوان کرد.

در بیانیه پدرام که در فیسبوکش نشر شده، آمده است: به کنفرانس نظام سیاسی فراگیر در افغانستان…، که همین امروز ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲ در کتابخانه ملی تاجیکستان در شهر دوشنبه ساعت ۹ صبح کار خود را آغاز کرد، دعوت بودم. کارت دعوت را شریک ساختم. در کنفرانس شرکت نکردم چرا؟ بگذریم از کارگذاران و کارشناسان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، تمام افغانستانی هایی که در این کنفرانس حضور دارند، عوامل، وزیران، رئیسان، سفیران، وکیل ها، آجودان و ماموران رژیم های خاین و دست‌نشانده‌ی کرزی و غنی اند، بدون استثنا.

وی افزود: یک چهره اپوزیسیونی مخالف، یک شخصیت سیاسی،علمی و فرهنگی مستقل افغانستانی در این جلسه حضور ندارد. همین افغانستانی هایی که در کنفرانس دوشنبه حضور دارند و تصاویر شان را می‌بینید و سخنرانی های شان را می‌شنوید، از هر جمع و جماعتی که استند، ابزار و اسباب شوونیزم افغانی/پشتونی، عوامل استعمار و فرانواستعمار و عوامل بدبختی همه‌ی مردم ما به ویژه تاجیک‌ها و اقوام غیرپشتون اند.

رهبر کنگره ملی همچنین گفت: این چهره ها از داخل مردم ما را به نفع اجانب و شوونیزم افغانی/پشتونی خنجر زدند؛ بنا بر این شرکت خود را در این کنفرانس بر خلاف اصول آزادگی، میهن‌دوستی، ارزش های جهانی و وجدانیات خودم تلقی کردم و در نتیجه‌ی مواجهه ی توان فرسا با خود آن را تحریم کردم و شرکت نکردم. در داخل این کنفرانس حتا قرار نیست علیه ط‌البان و پاکستان موضع گرفته شود و آنها نقد شوند.

پدرام همچنان نوشته است: آن گونه که من اطلاع دارم از ط‌البان هم دعوت شده بود در این کنفرانس شرکت کنند، اما ط‌البان با آن همه جنایات و برخوردهای ضد حقوق بشری حاضر نشدند در این کنفرانس شرکت کنند و با این جماعت هم‌کاسه شوند، این کنفرانس را جدی نگرفتند و بی اهمیت تلقی کردند. خلاصه اگر شرکت‌کنندگان این کنفرانس صاحبان عقل و تدبیر و شجاعت اخلاقی و سیاسی بودند و به زبان قدمآ اولی الالباب همان حاکمیت فاسد دست نشانده‌ی غربی/امریکایی را در کابل حفظ می‌کردند و به زندگی ننگین خود در کنار همان رژیم ادامه می‌دادند و فربه می‌شدند که نتوانستند‌. حالا از جابلقا و جابلسا می‌خواهند به افغانستان بربگردند، حکومت به اصطلاح فراگیر بسازند و به فساد خود ادامه بدهند، که از عجایب روزگار است و تقریبا محال!.

وی در پایان تاکید کرده است: میلیون ها تن از هموطنان ما در شرایط سخت مهاجرت، بی سرنوشتی،فقر و بدبختی و استبداد داخلی ط‌البانی زندگی می‌کنند، سختی می‌کشند اما همین”ماموران بیشرم جمهوریت” در کشورهای مختلف و در هوتل های لوکس با پول استعمار و استخبارات جمع می‌شوند و ادای ایجاد حکومت فراگیر با ط‌البان درمیاورند. این جماعت هیچ هدفی ندارد جز این که با هر روش و شیوه‌ی ننگین و شرم‌آور مورد قبول ط‌البان قرار بگیرند و دوباره بر سر سفره‌های رنگین خودشان بنشینند. این ها یک شعار و برنامه روشن و متمایز نتوانستند مطرح کنند، منتظر اند که دستی از آن سوی اقیانوس ها دراز شود و این ها را مثل سال ۲۰۰۱ بر گرده های مردم تحمیل کند.