امروز، معاون وزارت امور داخله طالبان در یک نشست خبری در پاسخ به سئوالی، وجود نیروهای انتحاری در ساختار نیروهای امنیتی طالبان را تأیید کرد.
نورجلال جلالی که امروز در یک کنفرانس خبری در «مرکز اطلاعات و رسانه‌های حکومت» در کابل صحبت می‌کرد، گفت که «کندک استشهادی [انتحاری] جزء جهاد و افتخار ما است.»
او اما در مورد تعداد نیروهای انتحاری طالبان معلومات نداد و گفت که «البته شمار کم یا زیاد، جزء اسرار است و لازم نمی‌بینیم در موردش توضیح بدهیم.»
این اولین بار است که یک مقام طالبان در یک کنفرانس خبری، به صورت صریح وجود نیروهای انتحاری در ساختار نیروهای امنیتی طالبان را تأیید می‌کند.
انتظار می‌رفت با تسلط طالبان بر افغانستان و تغییر هویت این گروه از یک گروه شورشی به گروه حاکم، نیروهای انتحاری از ساختار نیروهای امنیتی آنها حذف شود و ساختارهای نهادهای امنیتی آنها، قانونمند شود، اما نه انتحاری‌ها از ساختار نهادهای امنیتی نه تنها حذف نشده‌اند، بلکه مورد ستایش قرار می‌گیرند.
اولین بار نیست که مقامات طالبان از نیروهای انتحاری ک
پیشینه ستایش از انتحاری‌ها
ه مسئول مرگبارترین حملات در بیست سال گذشته در افغانستان هستند، ستایش می‌کنند.
سراج الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله طالبان در یک سخنرانی در شهر قندهار، با ستایش از نقش نیروهای انتحاری در پیروزی این گروه گفته بود که ۱۰۵۰ نفر از اعضای شبکه حقانی در یک و نیم دهه اخیر در افغانستان حملات انتحاری انجام داده‌اند.
سرپرست وزارت امور داخله طالبان در ۲۷ میزان ۱۴۰۰ خورشیدی نیز یک مراسم رسمی برای ستایش از بمب گذاران و مهاجمان انتحاری برگزار کرد.
او در این مراسم که در هوتل انترکانتنینتال کابل برگزار شد، با وارثان مهاجمان انتحاری طالبان و شبکه حقانی دیدار کرد و با ستایش از انتحار کنندگان، آنها را «قهرمانان اسلام و وطن» دانست.
سرپرست وزارت داخله طالبان که تا آن زمان در انظار عامه ظاهر نشده بود، به وارثان مهاجمان حملات انتحاری این گروه مبلغ ۱۰ هزار افغانی پول نقد توزیع کرد و وعده توزیع یک نمره زمین را داد.
این مراسم در هوتلی برگزار شده بود که بارها هدف حمله گروه طالبان، به ویژه شبکه حقانی قرار گرفته بود و ده‌ها تن از شهروندان افغانستان و شماری از شهروندان کشورهای دیگر در این حملات کشته شده بودند.
«قاتل شهروندان»
هرچند که طالبان از نیروهای انتحاری خود که به آنها «استشهادی» می‌گویند، ستایش می‌کنند و آنها را «جزئی از جهاد و افتخار» می‌دانند، اما شهروندان افغانستان، آنها را «قاتل هزاران غیرنظامی» در بیست سال گذشته می‌دانند.
در دو دهه اخیر طالبان از نیروهای انتحاری برای حملات مرگبار بر مراکز دولتی، شفاخانه‌ها، مراکز آموزشی، مساجد و مکان‌های مزدحم شهرها، استفاده کرده‌اند و در هر حمله، باعث کشته و زخمی شدن ده‌ها و در شماری موارد صدها شهروند غیرنظامی افغانستان شده‌اند؛ از جمله کودکان و زنان.
در آخرین مورد، طالبان از یک مهاجم انتحاری در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل و علیه نیروهای مولوی مهدی مجاهد، استفاده کردند؛ اما این مهاجم انتحاری، قبل از اینکه به هدف برسد توسط نیروهای مولوی مهدی هدف قرار گرفت و مواد منفجره همراهش، خودش را کشت.
شهروندان افغانستان در واکنش به سخنان معاون وزیر داخله طالبان می‌گویند که «افتخار به انتحاری ها» نشان می‌دهد که طالبان هنوز «منش و روش تروریستی» خود را رها نکرده‌اند و باید به عنوان «یک گروه تروریستی» با آنها برخورد شود.
فرید، یک شهروند افغانستان نوشته است که: «وقتی یک گروه که مدعی حکومت هستند، در چوکات نیروهای امنیتی خود گروه انتحاری داشته باشد، این خود دلیل بر این است که آنها می خواهند همانند سابق یک سازمان تروریستی باقی بمانند.»
محمد، شهروند دیگر افغانستان نیز در واکنش به این سخنان نوشته است که: «بیزارم از این تفکر غیر اسلامی و غیر انسانی. طالبان همین است. نمی‌توانند از گذشته خود دور شوند و آن را انکار کنند.»
شماری از شهروندان افغانستان نیز این سئوال را مطرح کرده‌اند که با وجود نیروهای انتحاری در ساختار نیروهای امنیتی طالبان، آیا جامعه جهانی این گروه را به رسمیت خواهد شناخت؟ آیا جامعه جهانی افغانستان را به یک گروه که «انتحاری را افتخار می‌داند» خواهد سپرد؟ شماری نیز به این سئوال پاسخ داده‌اند و گفته‌اند که با وجود اعتراف طالبان به حملات انتحاری و جود انتحاری در ساختار نیروهای امنیتی شان، اگر جامعه جهانی حکومت این گروه را در افغانستان به رسمیت بشناسد «خیانت بزرگ در حق مردم افغانستان» روا می‌دارند.
در روزهای گذشته که بحث معافیت رهبران طالبان از ممنوعیت سفر در شورای امنیت سازمان ملل مطرح بود، شهروندان افغانستان خواستار لغو این معافیت بودند و می‌گفتند که «طالبان هنوز یک گروه تروریستی» به شمار می‌رود و باید تحریم‌ها بر آنها اعمال شود.
