به گفته این بخش از سازمان ملل، این وضعیت ناشی از نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی پس از فروپاشی نظام جمهوری در این کشور است.
مجتبی، دانش‌آموز ۱۶ساله که در یکی از مکاتب دولتی در شهر کابل تحصیل می‌کند، تازه‌ترین عنوان از این معضل است. او و دو برادرش به مکتب می‌روند و وضعیت مالی خانواده‌شان بسیار ضعیف است.
او اظهار می‌کند که این وضعیت باعث می‌شود که بسیاری از روزها گرسنه به مکتب بروند و این موجب کاهش توجه و تمرکز آن‌ها در درس‌ها شود. او از دوران‌های گذشته بهتری یاد می‌کند که نیاز به مواجهه با این نگرانی‌های غذایی نداشتند.
دانش‌آموزان دیگری نیز شرایط مشابهی را تجربه می‌کنند. این وضعیت ناشی از بحران اقتصادی و فقر گسترده در افغانستان است که منجر به نابسامانی‌های اجتماعی و اقتصادی شده و تاثیرات بدی بر زندگی مردم دارد.
در این شرایط، بسیاری از خانواده‌ها نمی‌توانند نیازهای اساسی خود و فرزندان خود را تامین کنند و کودکان با شکم گرسنه به مکتب می‌روند.
سازمان ملل متحد تلاش می‌کند تا با توزیع بیسکویت به دانش‌آموزان اقدامی در جهت کمک به رفع چالش‌های غذایی کند. این اقدام می‌تواند به کاهش فشارها و چالش‌های آموزشی کودکان در افغانستان کمک کند.
