پس از به‌قدرت رسیدن دوباره‌ی طالبان در افغانستان، کانادا کمک‌های خود را به‌کابل قطع کرده‌است و حتا نهادهای مددرسان کانادایی نیز به‌دلیل محدودیت‌های قانونی، نمی‌توانند به افغانستان کمک کنند.
هرچند کشورهای همتای کانادا، ماه‌ها پیش، در قوانین ضد هراس‌افگنی خود تجدید نظر کردند تا راه برون‌رفت برای ارائه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان را پیدا کنند؛ ولی تا هنوز اوتاوا در این باره مشکل دارد.
نخست وزیر کانادا در یک نشست خبری گفت که هیچ جدول زمانی برای رفع انسداد کمک‌ها به افغانستان وجود ندارد.
جاستن ترودو، نخست وزیر کانادا تأکید کرد: «ما می‌دانیم که حمایت از مردم افغانستان چقدر مهم است. ما چگونگی ادامه‌ی کمک‌های خود به افغانستان را بررسی می‌کنیم.»
در همین حال، گروه‌های امدادرسان به اعضای پارلمان کانادا گفته‌اند که افغانستان با کم‌بود مواد غذایی و تجهیزات پزشکی روبه‌رو است.
از سویی هم، لیبرال‌ها در پارلمان کانادا خواستار پیدا کردن راه حلی درباره‌ی ادامه‌ی کمک‌های کانادا به افغانستان استند.
برخلاف قوانین برخی از کشورهای هم‌فکرِ دیگر، کانادا راه‌کار معافیتی برای ارائه کمک‌های بشردوستانه ندارد.
برخی از وکلای قانون اساسی این کشور استدلال کرده‌اند که اوتاوا قوانین خود را به‌درستی تفسیر نمی‌کند.
این درحالی است که یک عضو پارلمان کانادا از سیاست‌های نخست وزیر کانادا در قبال ارائه کمک های بشردوستانه انتقاد کرده‌است.
گارنت جنویس، عضو پارلمان کانادا در این مورد گفت: «این یک وضعیت بحرانی بزرگ است. از منظر بشردوستانه و سازمان‌های کانادایی بدیهی است که در وضعیت نامناسب خاصی قرار دارند. متأسفانه این یکی دیگر از مواردی است که در آن دولت ادعا می‌کند که در رأس چیزی قرار دارد؛ اما طبق همه نشانه‌ها، هیچ کاری انجام نمی‌دهد. هیچ زمان‌بندیی ارائه نمی‌دهد و نیاز و فوریت را تشخیص نمی‌دهد.»
این عضو پارلمان کانادا به این باور است که اوتاوا می‌تواند از طریق سازمان ملل متحد به افغانستان کمک کند.
در همین حال، سید مسعود تحلیل‌گر مسایل اقتصادی می‌گوید: «کانادا حاضر است که کمک‌های خود را به افغانستان ادامه دهد. من فکر می‌کنم که این کمک ها با احتیاط تعقیب می‌شود. باید دید که مدیریت افغانستان چگونه می‌تواند از این رقابت که بین ایران، چین، روسیه، هند، جی ۷ و جی ۴ به‌وجود آمده، استفاده کند.»
با این حال، کانادا تعهد کرده‌است که در همکاری با شرکای بین‌المللی خود به‌کمک‌های بشردوستانه به افغانستان ادامه دهد.
نتایج سروی جدید بانک جهانی نشان می‌دهد که درآمد شهروندان افغانستان، به‌گونه‌ی چشم‌گیری پایین آمده و مردم به منابع اصلی دست‌رسی ندارند و در سال روان میلادی ۱۶ تا ۱۹ درصد تولید ناخالص داخلی افغانستان کاهش یافته‌است.
این درحالی است که افغانستان در ماه‌های گذشته، گواه سرازیر شدن سیلاب‌های مُخرب و زلزله بوده‌است و هزاران نفر در آستانه‌ی فصل زمستان، هم‌چنان بی خانمان استند.
