در پی بازداشت دو فعال حقوق زن از سوی حکومت سرپرست طی ۱۰ روز گذشته، دفتر معاونت سازمان ملل در افغانستان یا «یوناما» و شماری از فعالان مدنی خواستار آزادی فوری این دو زن شدند.
یوناما در بیانیه‌ای که روز جمعه، ۷میزان منتشر کرد، از حکومت سرپرست خواست که به بازداشت‌های خودسرانه پایان بدهد. این دفتر همچنان تاکید کرده است که امارت اسلامی از فرصت دسترسی بازداشتی‌ها به دارو و بازدید با خانواده‌های‌شان اطمینان دهند.
گفتنی‌ست که نیروهای استخبارات حکومت سرپرست در تازه‌ترین اقدام شان ژولیا پارسی، یکی از زنان معترض را روز چهارشنبه، ۴ میزان با یک فرزندش بازداشت کردند. این درحالی است که ندا پروانی حدود ده روز پیش با طفل‌اش بازداشت شده بود.
این بازداشتها از سوی نهادهای حقوق بشری به‌گونه‌ی گسترده محکوم شده است. دفتر یوناما گفته بازداشت این دو زن در حالی صورت می‌گیرد که رسول پارسی، استاد دانشگاه، مرتضی بهبودی عکاس و مطیع الله ویسا فعال حقوق آموزش در بند حکومت سرپرست به سر می‌برند.
از سوی هم، ریچارد بنت، گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل در امور افغانستان چنین بازداشتها را خودسرانه عنوان کرده و خواستار رهایی فوری بازداشتی‌ها شده است.
پیش از این، سازمان عفو بین‌الملل گفته بود که باید ژولیا پارسی و بازداشتی‌های دیگر بدون قید و شرط آزاد شوند.
شماری از زنان معترض نیز روز گذشته در اسلام‌آباد پاکستان در یک اعتراض دسته‌جمعی خواهان آزادی فوری ژولیا پارسی شدند.
زنان معترض نیز در واکنش به بازداشت ژولیا و ندا کارزاری به‌منظور رهایی آنان راه‌اندازی کرده و از جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری می‌خواهند که برای آزادی و تضمین امنیت زنان در افغانستان اقدام کنند.
گفتنی است که طی دو سال گذشته ده‌ها مورد بازداشت، شکنجه و بدرفتاری با زنان معترض گزارش شده و این واقعیت به متواری شدن بسیاری از فعالان حقوق زن انجامیده است.
مونسه مبارز، فعال حقوق زن و از چهر‌ه‌های تاثیرگذار در عرصه اعتراضات زنان در گفتگو با خامه پرس گفت که «ما نگران سلامتی ژولیا در زندان طالبان هستیم.»
مونسه تاکید که «ما سخت نگران حیات ژولیا هستیم» چون به گفته‌ی او امارت اسلامی بازداشت ژولیا را تایید نمی‌کند و از این طریق مسوولیت هر اتفاقی که برای او (ژولیا) بیوفتد را هم قبول نمی‌کنند.
ژولیا بنیان‌گذار جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان، یکی از رهبران ایتلاف جنبش‌های اعتراضی و بنیان‌گذار کتاب‌خانه‌ی زن است و بازداشت او به نگرانی‌های جدی در میان معترضان دامن زده است.
از مونسه پرسیده شد که بازداشت ژولیا آیا ممکن است که به بازداشت سایر زنان معترض در افغانستان منتهی شود و اینکه آیا رهبران ایتلاف جنبش‌های اعتراضی به‌منظور حفظ امنیت دختران معترض پس از بازداشت ژولیا اقدامی انجام داده‌اند یا خیر؟
خانم مونسه مبارز پاسخ داد که ژولیا از مدتی به این طرف تحت تعقیب بود و این اواخر از تلفون همراه استفاده نمی‌کرد و حدود ۱۰ روز پیش خانه اش را در کابل تغییر داده بود.
او همچنان افزود که توانایی جابجا کردن دختران معترض در داخل کشور وجود ندارد و نهادهای حقوق بشری نیز در این زمینه هیچ کمکی نکرده‌اند. به گفته‌ی او، نمایندگی سازمان ملل در افغانستان (یوناما) علی‌رغم نیاز شدید و درخواست‌های مکرر برای یک «خانه‌ی امن» که از دختران معترض در برابر تهدیدهای موجود حفاظت کند پاسخ منفی داده است.
