محدودیت‌ها در افغانستان سبب افزایش مشکلات روحی-روانی در میان زنان شده است
زنان و دختران افغانستان زندگی خود در سایه حاکمیت امارت اسلامی را «یک مرگ تدریجی» توصیف می‌کنند. به‌گفته مدافعان حقوق بشر، وضعیت جاری در افغانستان برای هیچ انسانی مطلوب نیست و از امارت اسلامی می‌خواهند که سیاست‌های خود در قبال زنان را تعدیل کنند اما با گذشت بیش از دو سال هنوز در رویکرد امارت اسلامی نسبت به آزادی‌های زنان تغییری رونما نشده است.
امارت اسلامی آشکارا از پذیرفتن آزادی‌های زنان سر باز زده و بر محدودیت‌های خود علیه زنان افزوده است. محدودیت‌های روزافزون چیزی است که میزان خودکشی در میان زنان و دختران را افزایش داده، مشکلات روحی و روانی زنان را تقریبا دو برابر کرده و دسترسی آنان به محیط باز و مراکز درمانی را شدیدا محدود ساخته است.
شبکه‌ی خبری سی‌ان‌ان اخیرا روایت دختر ۱۵ ساله‌ای را منتشر کرده که بخاطر محروم شدن از مکتب اقدام به خودکشی کرده و اکنون در پاکستان تحت درمان است.
در گزارش این رسانه آمده است «آرزو که تحت ستم طالبان قرار گرفته بود، اسید را قورت داد. حالا خواهر و برادرش در تلاش هستند تا زندگی او را نجات دهند.»
آرزو ۱۵ ساله است و پس از محروم شدن از مکتب اقدام به خودکشی کرده است. خواهر و برادر آرزو به‌صورت قاچاق او را برای تداوی به پاکستان بردند: برادر و خواهر بزرگتر او، احمد و مهسا، اکنون در یک اتاق اجاره ای در کراچی از او مراقبت می کنند. احمد در حالی که دست آرزو را می بوسد زمزمه می کند «نگران نباش. خوب میشی. نگران نباش ما همیشه با تو هستیم. امیدوارم به زودی خوب شوی.»
در گزارش این رسانه آمده است که والدین آرزو، وقتی مکاتب روستایش به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته شد، دخترانش را برای آموزش زبان به کابل فرستاد ولی دیری نپایید که مراکز اموزشی نیز به روی دختران بسته شد.
هیچ آمار دقیقی که ابعاد خودکشی را در افغانستان نشان دهد وجود ندارد اما گروه‌های حقوق بشری و پزشکان می گویند که خودکشی زنان و دختران در افغانستان تحت حکومت امارت اسلامی افزایش یافته است.
دکتر شکیب احمدی شش روز در هفته و ساعات طولانی‌تر از همیشه کار می‌کند و بیماران را در یک کلینیک سلامت روان در ولایت هرات در غرب افغانستان می‌بیند. او به سی‌ان‌ان گفته است که «از زمان تسلط طالبان در دو سال پیش، تعداد بیماران زن در کلینیک او 40 تا 50 درصد افزایش یافته است. او گفت که حدود 10 درصد از این بیماران خود را می کشند.»
او گفت که زندگی آنها توسط طالبان محدود شده است، دختران و زنان برای اقدام به خودکشی به وسایل خانگی ارزان قیمت روی می آورند. مرگ موش، مواد شیمیایی مایع، مایعات پاک کننده و کود کشاورزی – هر چیزی که فکر می کنند غم و اندوه آنها را کاهش می دهد.
سازمان ملل نیز در گزارش ربع‌وار خود از وضعیت حقوق بشری در افغانستان نوشت که سلامت روان زنان افغانستان بسیار ضعیف است، به‌طوری که ۷۶ درصد از آنان سلامت روان خود را «بسیار بد» یا «بد» توصیف کرده‌اند.
