افغانستان

افراد ناشناس رییس شفاخانه‌ی دره صوفِ بالا را کشتند

نجم‌الدین سهرابی رییس و پزشک در درمان‌گاه دره صوف بالای ولایت سمنگان که از هفت سال پیش با وجود اوضاع دشوار برای باشندگان این ولسوالی خدمت می‌کرد، شب‌هنگام از سوی افراد مسلح ناشناس در برابر چشمان همسر و فرزندانش با شلیک گلوله کشته شد.

همسر نجم الدین سهرابی می‌گوید که دو مرد با سلاح های چره‌ای شنبه شب داخل خانه یی شان شدند، یکی از آنان سلاح را به سرش گذاشت و مرد دوم به سوی همسرش ششلیک کرد.

او افزود: «داکتر سهرابی روز جمعه به خانه‌ی کاکایش رفته بود. پس از آنجا به ختم قرآن مجید در مدرسه‌ی ولسوالی دره‌ی صوف رفته و شام به خانه آمد. لحظه‌ای نگذشته بود که آنها آمدند و شوهرم را از من گرفتند.»

در همین حال، اسحاق، کاکای سهرابی می‌گوید: «داکتر سهرابی روز جمعه به خانه‌ی ما آمد. وقتی از خانه بیرون شد، گفت می‌روم به ختم و شب احوال آمد که در خانه به قتل رسیده‌است.»

از سهرابی یک دختر و دو پسر بر جا مانده‌است.

نزدیکان داکتر سهرابی از اخلاص و رفتار نیک‌ او با بیماران سخن می‌گویند.

این درحالی است که افراد مسلح ناشناس سال گذشته نیز داخل خانه‌ی وی شده‌ و تمام دار و ندارش را به یغما بردند؛ اما امسال جانش را گرفتند. تاکنون دلیل قتل وی و افرادی که دست به این کار زده‌اند، روشن نیست.

مرگ این پزشک واکنش‌هایی را در پی داشته‌است.

محمد محقق در این باره در صفحه‌ی رخ‌نمایش (فیس‎بوک) نوشته‌است: «با کمال تأثر و تأسف عمیق اطلاع یافتم که داکتر نجم‌الدین سهرابی رییس شفاخانه‌ی دره صوف بالا شب گذشته در یک حمله‌ی تروریستی در خانه‌ی مسکونی شان توسط چهار نفر افراد تروریست مسلح به شهادت رسیده‌است.»

‏داکتر سهرابی از معدود پزشکانی بودند که پس از حاکمیت طالبان منطقه را ترک نکرد و به خدمت برای مردم خود ادامه داد.

این تنها داکتر سهرابی نیست که در ولایت سمنگان مورد حمله قرار گرفت. در هفته‌های پسین سه جوان دیگر نیز در راه سمنگان- بامیان از سوی افراد مسلحِ ناشناس با گلوله کشته شدند و تا به حال هیچ فردی به جرم این قتل‌ها گرفتار نشده‌است.

اوضاع بدِ امنیتی سبب شده‌است که بخش زیادی از پزشکان کشور را ترک کنند و مردم نگران هستند که اگر این وضعیت ادامه یابد، پزشکان که سرمایه‌ای مهم برای آنان در ولسوالی‌ها هستند، با ترک کشور آنها را تنها بگذارند.

افراد ناشناس رییس شفاخانه‌ی دره صوفِ بالا را کشتند تلویزیون آمو.

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا