برای مبارزه با فقر و کمبود مواد غذایی در افغانستان باید اقدامات جدی و فوری متناسب به شرایط فعلی افغانستان انجام شود٬ شرایط ایجاب میکند که کمک ها باید بدون دغدغه های سیاسی باشد و دارایی های منجمد شده افغانستان آزاد شود.
بانک جهانی دیروز گزارش داد که هفت کشور جهان به شمول افغانستان با بحران‌های خوراک و بدهی روبه‌رو استند و یگانه راه حل این معضل٬ واردات مواد خوراکی به این کشورها است.
در گزارش بانک جهانی، افغانستان، اریتره، موریتانی، سومالی، سودان، تاجکستان و یمن به ترتیب فقیرترین کشورها گفته شده اند که با بحران خوراک و بدهی روبه‌رو استند.
در این گزارش مشخصاَ در باره افغانستان گفته شده است که رویدادهای طبیعی مانند خشکسالی، این کشور را آسیب زده است و نیز تولید گندم را کاهش داده است.
بانک جهانی تاکید دارد که افزایش کمک‌های اضطراری به این کشورها یکی از راه‌های حل ممکن گفته شده است.
در این جای شک نیست که خشکسالی های پیهم دشواری های زیادی اقتصادی را برای مردم افغانستان رقم زده است مگر تنها خشکسالی نیست که فقر در افغانستان را ازدیاد بخشیده است و این کشور را به فقیر ترین کشور جهان مبدل کرده است
یکی از مشکلات که افغانستان را وارد بحران ناشی از فقر و کمبود مواد غذایی کرده است٬ تحریم و برنامه های ماجراجویانه است .
این گفته های مقام های وزارت اقتصاد که در واکنش به گزارش بانک جهانی بیان داشته اند « بحران خوراک در افغانستان برخاسته از منجمد ماندن دارایی‌های افغانستان ازسوی امریکا است» در خور بحث است٬ کشور ها و نهاد های بین المللی منجمله امریکا و بانک جهانی با انجماد کردن دارایی های ارزی افغانستان به گسترش بحران فقر در افغانستان دامن زده اند و این جز برنامه های سیاسی است.
با مرور وقایع و رویداد های یک ساله گذشته به این نتیجه می رسیم که تحریم و یا ها راهکار های مقید که در طول این مدت به گونه یی سیتماتیک و برنامه ریزی شده در برابر افغانستان اعمال شده است که نتیجه آن وضعیت اسفبار کنونی است.
بانک جهانی یگانه راه حل معضل کشور های را که با کمبود مواد خوراکی مواجه اند٬ ارسال مواد خوراکی به این کشورها دانسته است٬ از دید مردم افغانستان این راهکار تنها می تواند٬ راه حل مشکل برای مدت زمان کوتاه باشد در حالی که مشکلات مردم افغانستان پیچیده و در ابعاد گونه گون است منجمله٬ دید سیاسی در ارائه کمک های بشری با مردم افغانستان٬ اعمال تحریم در برابر نظام موجود و منجمد کردن دارایی های افغانستان از سوی امریکا و بانک جهانی.
بهتر است که بانک جهانی به جای سفارش دادن و نسخه دادن٬ خود وارد عمل شود و در گام نخست آن دارایی ها و یا امانت مالی مردم افغانستان را که نزد خود دارد آزاد کند٬ با این کار سهم بزرگی در کاهش مشکلات مردم افغانستان خواهد گرفت.
واردات مواد غذایی به افغانستان برای کوتاه مدت٬ یک راهکار خوب است مگر مقطعی است و نمی تواند مشکلات را به گونه اساسی حل کند٬ بهتر است که جامعه جهانی برای حل بحران موجود در افغانستان به عملی شدن برنامه راهبردی حکومت این کشور که از سوی وزارت اقتصاد با چهار مولفه تعریف شده است همکاری کنند که شامل٬ تقویت زیربناهای افغانستان، میکانیزه ساختن زراعت ٬گسترش تجارت و ترانزیت است.
این چهار مولفه می‌تواند افغانستان را تدریج به خودکفایی اقتصادی نزدیک کند و در عین حال بار افغانستان از شانه های جامعه جهانی را کم کند.
باید گفت که مشکل فقر و کمبود مواد غذایی در افغانستان آنی شکل نگرفته است٬ به گونه یی سیتماتیک پهن شده و گسترش یافته است٬ بهتراست نهاد های جهانی برعلاوه خشکسالی به عوامل دیگر این مشکلات نیز بپردازند٬ تنها تهیه گزارش کافی نیست٬
این گپ قابل تکرار است که باید اقدامات جدی و فوری متناسب به شرایط فعلی افغانستان انجام شود٬ شرایط ایجاب میکند که کمک ها باید بدون دغدغه های سیاسی باشد و دارایی های منجمد شده افغانستان آزاد شود.
منبع: خبرگزاری کوکچه
